آيه{ وَ أَشْهِدُوا ذَوَىْ عَدْلٍ مِّنْكُمْ...}و آيه{وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِن رِّجَالِكُمْ}و مانند آن از آيات مربوطبه شهادت دادن، در باب شهادات به آنها استناد شده است.
مشهورـ به استناد عموم آيات شهادت ـ قائل به قبول شهادت برده عادل شده و حرّيت را شرط ندانستهاند. و نيز شهادت انسان نابيناى عادل راپذيرفته مىدانند.(1)
مستحب است قارى قرآن، خواه در نماز(1)يا در غير آن،(2)هنگامى كه به آيه عذاب رسيد، به خداوند پناه برد و از ابتلاى به آن عافيت طلبد. براى مثال، وقتى آيه{ وَ نُنَزِّلُ مِنَ القُرْءَانِ... وَ لايَزِيدُ الظَّـلِمِينَ إِلا خَسَاراً}(3)را تلاوت كرد بعد از كلمه{ إِلا خَسَاراً}بگويد{اللّهُمَّ لاتَجْعَلْنى مِنَ الظَّـلِمِينَ و لا مِنَ الخَاسِرِين.}
آيات قتال
آيات قتال [ = آيات جهاد ] : آيات امر كننده به جهاد با مشركان و غير آنها، مانند آيات190 ـ 193 سوره بقره،آيه 4 سوره نساء و آيه 29 سوره توبه.
اين آيات در باب جهاد مورد استناد قرار گرفتهاند و بر اساس آنها، جنگ با مشركان واجب است. آيات قتال به آيه صلح(--> آيه سلم)تخصيص خورده است. از اين رو، در صورت ضرورت يا وجود مصلحت، صلح با مشركان جايز است(1)( --> آتش بس).
خواندن آيات جهاد براى سپاهيان قبل از شروع جنگ، بر فرمانده سپاه مستحب است.(2)