كه به دورى از سوء ظنّ، تجسّس در امور ديگران و غيبت امر مى‌كند.

تعداد:به قول مشهور، تعداد آيات الاحكام پانصد آيه است و حتّى برخى مفسّران، كتاب خود را بر همين اساس نام نهاده‌اند، مانند «النهاية فى تفسير خمس مأة آية»، نوشته ابن متوّج بحرانى (م . 771 هـ . ق).(15)ممكن است مراد آنان از اين رقم، تقريبى باشد.

جايگاه استنباطى:قرآن كريم، نخستين و معتبرترين منبع شريعت مقدّس، بلكه ـ از آن جهت كه سنّت، تبيين كننده و شارح كتاب اللّه است نه منبعى در عرض آن ـ تنها مصدر شريعت به شمار مى‌رود.

علاوه بر اين، قرآن ميزان سنجش روايات و مشروعيّت شرايطى است كه در عقد ذكر مى‌شود، يعنى آن بخش از روايات يا شرايط عقد كه مخالف قرآن باشد، مورد عمل قرار نمى‌گيرد. از اين رو، فقها در بحث اجتهاد و قضاء، شناخت آيات الاحكام را از شرايط اجتهاد دانسته‌اند.

براى تحقّق همين هدف، فقها از ديرباز به موضوع آيات الاحكام توجّهى ويژه داشته، در معرّفى، تفسير و ميزان دلالت آنها، كتابهاى فراوانى نوشته‌اند. نخستين دانشمندى كه در اين موضوع كتاب نگاشته، محمّد بن سائب كلبى (م . 146 هـ . ق) از اصحاب امام باقر و امام صادق عليهما السّلام است. كتابهاى «فقه القرآن»، «كنز العرفان فى فقه القرآن» و «زبدة البيان فى براهين أحكام القرآن» به ترتيب، نوشته «قطب الدين راوندى»، «فاضل مقداد» و «مقدّس اردبيلى»، نمونه‌هايى از كتابهاى آيات الاحكام است.

تنظيم و تفسير آيات الاحكام، به شيوه‌هاى گوناگون صورت گرفته كه شيوه رايج، بر اساس ابواب فقهى است.

آيات جهاد -->آيات قتال

آيات رحمت

آيات رحمت:آيات بشارت دهنده رحمت الـهى.

• (15)كنز العرفان 1/ 5 .