ترك آميزش با همسر دائم بيش از چهار ماه حرام است. ثبوت اين حكم نسبت به همسر موقّت، مورد اختلاف است.(5)
آميزش با كنيزى كه مولا در صدد فروش او است، موجب ثبوت استبراء(--> استبراء)مىشود.(6)در صورتى كه سبب حلّيت آميزش، مالكيّت كنيز باشد نه تحليل، موجب ثبوت احصان مىگردد.
مطلق آميزش حلال موجب ثبوت نسب(--> نسب)و حرمت ازدواج با مادر، دختر و نوههاى زن براى مرد؛ و حرمت ازدواج با پدر، پسر و نوادگان مرد براى زن مىشود.(7)به قول مشهور، آميزش در دُبُر(--> دُبُر)زوجه مكروه است.(8)
آميزش در شب دوشنبه، سه شنبه، شب و ظهر پنجشنبه، شب و بعد از عصر جمعه مستحب است.(9)
آميزش در روز و شبى كه خورشيد و ماه گرفته است، هنگام ظهر ـ جز روز پنجشنبه ـ هنگام غروب، در ايّام مُحاق (دو يا سه شب آخر ماه)، شب نخست هر ماه ـ جز ماه رمضان ـ نيمه ماه، هنگام وزيدن بادهاى سياه، زرد و سرخ و رخداد زلزله، و نيز با بدن عريان، شكم پر و پشت يا رو به قبله بودن مكروه است.(10)
2. آميزش به شبهه:آميزش مرد با زنى كه به گمان حلال بودن صورت مىگيرد، احكام آميزش حلال را دارد(--> آميزش به شبهه).
3. آميزش حرام:آميزش بدون تحقّق اسباب شرعى حلّيت كه در صورت آگاهى و اختيار، حرمت ذاتى دارد، مانند زنا يا با تحقّق اسباب و وجود مانع شرعى كه با آگاهى و اختيار، حرمت عرضى دارد، مانند آميزش با همسر در حال حيض.
زنا (آميزش مرد با زن)(--> زنا)، لواط (آميزش مرد با مرد)(--> لواط)، مساحقه (آميزش زن با زن)(--> مساحقه)و آميزش انسان با حيوان(--> آميزش با حيوان)، مصاديق حرام ذاتىاند و ارتكاب آنها موجب ثبوت احكامى از قبيل حد (تازيانه يا كشتن) تعزير(11)و حرمت گوشت حيوان در آميزش با آن مىشود.(12)نيز ارتكاب اين امور موجب حرمت ابدى ازدواج با برخى بستگان فرد تجاوز شده،