تبديل حج وى به حج اهل مكّه نمى‌شود.(4)به قول مشهور اگر آفاقى دو سال در مكّه اقامت كند، در صورتى كه قبلاً حجّ تمتّع بر او استقرار نيافته باشد، حجّ اهل مكّه بر او، با تحقق شرايط، واجب مى‌شود.(5)

شخصى كه دو منزل دارد؛ يكى به فاصله شانزده فرسنگى مكّه و ديگرى كمتر از آن، اگر در منزل نخست بيشتر اقامت گزيند، حج آفاقى و اگر در منزل دوم بيشتر ساكن باشد، حج اهل مكّه بر او واجب است. هر گاه مدّت اقامت وى در دو منزل يكسان باشد، مى‌تواند هريك از دو حج آفاقى و اهل مكّه را اختيار كند.(6)

به نظر مشهور، بر آفاقى عمره تمتّع(--> عمره تمتّع)ـ كه در صورت استطاعت با حج تمتّع به جا آورده مى‌شود ـ واجب است نه عمره مفرده(7)(--> عمره مفرده). آفاقى اگر از ميقات(-->ميقات)مستطيع شود، بايد حج تمتّع به جا آورد و از حج او كفايت مى‌كند.(8)

آفت

آفت: آسيب، تباهى.

آفت بر سبب آفت، مانند سيل و صاعقه نيز اطلاق شده است. تفاوت آن با عيب(--> عيب)و تلف در اين است كه آفت در فرض نابودى آفت زده هم صدق مى‌كند، ولى قوام عيب به بقاى معيوب است. تلف نيز به معناى تباهى و نابودى است؛ ليكن سبب آن مى‌تواند آفت باشد يا غير آن. در بسيارى از ابواب، مانند صلات، تجارت، لعان، كفّارات، قضاء و ديات از آن سخن گفته شده است.

اقسام:آفت به اعتبارهاى گوناگون، تقسيم پذير است. به اعتبار سبب، به آسمانى ـ مانند صاعقه ـ و زمينى ـ مانند سيل ـ و به اعتبار متعلّق، به آفت انسانى ـ مانند لالى و كرى ـ و غير انسانى ـ نظير كرم خوردگى ميوه ـ و به اعتبار عام يا خاص بودن، به آفت عمومى ـ مانند وبا ـ و آفت خصوصى ـ مثل ديوانگى ـ تقسيم مى‌شود.

احكام:آفت در فقه، مسائل بسيارى دارد كه در عنوانهاى مناسب آن، مانند

• (4)539
• (5)537
• (6)536
• (7)جواهر الكلام 20/ 449
• (8)مناسك حج (مراجع)/ 43 م 54 .