(--> تكفين)كراهت دارد.(2)حدّ سرقت(--> سرقت)بر كسى كه از آستين لباس زير، چيزى را بدزدد ثابت مىگردد.(3)البته در مورد اول و سوم، آستين خصوصيّت ندارد؛ زيرا در مورد نخست، فرقى ميان آستين و ديگر قسمتهاى لباس نيست و در مورد سوم، علّت ثبوت حدّ، سرقت از حرز(--> حرز)است و آستين از مصاديق حرز مىباشد.
درازتر قرار دادن آستين جامه از انگشتان مكروه است.(4)پنهان كردن دست در آستين هنگام نماز مكروه است.(5)
براى محرم جايز نيست جامه يقه و آستين دار بپوشد و سر را از يقه و دستها را از آستين آن بيرون آورد.(6)
آسفالت
آسفالت: مخلوطى از قير و شن و ماسه.
از آن به مناسبت در باب طهارت سخن رفته است.
پاك شدن كف پا و تَه كفش نجس با راه رفتن روى آسفالت و مانند آن ـ به جهت مشكوك بودن صدق زمين بر آن ـ مورد اختلاف است.(1)تيمّم و سجده بر آسفالت صحيح نيست.(2)
آسمان
آسمان: مقابل زمين.
احكام مربوط به آن به مناسبت در بابهاى صلات و اطعمه و اشربه آمده است.
نگاه كردن به آفاق آسمان پيش از نماز شب(1)(--> نماز شب)و نيز براى امام هنگام رفتن به نماز عيد(--> نماز عيد)،(2)مستحب است. همچنين اقامه نماز آيات(3)(--> نماز آيات)و نماز استغاثه(4)(--> نماز استغاثه)در زير آسمان و به سمت آسمان بودن كف دستها در قنوت،(5)بلند كردن دستها به طرف آسمان هنگام دعا(6)و نگاه نكردن به آسمان در حال نماز مستحب است.(7)