responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 1  صفحه : 139

(--> تكفين)كراهت دارد.(2)حدّ سرقت(--> سرقت)بر كسى كه از آستين لباس زير، چيزى را بدزدد ثابت مى‌گردد.(3)البته در مورد اول و سوم، آستين خصوصيّت ندارد؛ زيرا در مورد نخست، فرقى ميان آستين و ديگر قسمتهاى لباس نيست و در مورد سوم، علّت ثبوت حدّ، سرقت از حرز(--> حرز)است و آستين از مصاديق حرز مى‌باشد.

درازتر قرار دادن آستين جامه از انگشتان مكروه است.(4)پنهان كردن دست در آستين هنگام نماز مكروه است.(5)

براى محرم جايز نيست جامه يقه و آستين دار بپوشد و سر را از يقه و دستها را از آستين آن بيرون آورد.(6)

آسفالت

آسفالت: مخلوطى از قير و شن و ماسه.

از آن به مناسبت در باب طهارت سخن رفته است.

پاك شدن كف پا و تَه كفش نجس با راه رفتن روى آسفالت و مانند آن ـ به جهت مشكوك بودن صدق زمين بر آن ـ مورد اختلاف است.(1)تيمّم و سجده بر آسفالت صحيح نيست.(2)

آسمان

آسمان: مقابل زمين.

احكام مربوط به آن به مناسبت در بابهاى صلات و اطعمه و اشربه آمده است.

نگاه كردن به آفاق آسمان پيش از نماز شب(1)(--> نماز شب)و نيز براى امام هنگام رفتن به نماز عيد(--> نماز عيد)،(2)مستحب است. همچنين اقامه نماز آيات(3)(--> نماز آيات)و نماز استغاثه(4)(--> نماز استغاثه)در زير آسمان و به سمت آسمان بودن كف دستها در قنوت،(5)بلند كردن دستها به طرف آسمان هنگام دعا(6)و نگاه نكردن به آسمان در حال نماز مستحب است.(7)

به قول مشهور افروختن چراغى كه


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 1  صفحه : 139
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست