به زنان اختصاص دارد ـ مانند حرير، طلا، دست بند، گردن بند و لباس زنانه ـ و نيز بر زن آراستن خود با زينتى كه ويژه مردان است ـ مانند عمامه و كمربند ـ بنابر فتواى مشهور جايز نيست.(4)
بر زن حرام است خود را براى نامحرم بيارايد و بر او واجب است آرايش خود را از نامحرم بپوشاند.(5)تدليس(--> تدليس)آرايشگر در آراستن زنان، ـ به اين صورت كه معايب آنان را بر خواستگاران يا مشتريان كنيز بپوشاند، يا زيباييهايى را نشان دهد كه در آنان نمىباشد ـ حرام است.(6)بر زن زينت كردن در عدّه وفات حرام است(7)( --> حداد).
2. واجب:حقّ لازم زوج بر زوجه اين است كه خود را براى او بيارايد.(8)
3. مستحب:آراستن خود در روز جمعه مستحب است.(9)زينت كردن زن خود را به زيورآلات در نماز(10)و نيز براى شوهر در عدّه طلاق رجعى(--> طلاق رجعى)مستحب است.(11)
4. مكروه:زينت كردن جنازه با پارچههاى قرمز و زرد(12)و نيز آراستن كالا براى فروش مكروه است.(13)
5 . مباح:تزيين قرآن با غير طلا و نقره جايز است؛ ليكن با طلا و نقره برخى قائل به حرمت و گروهى قائل به كراهت شدهاند.(14)
آرامش --> استقرار
آرامگاه --> قبرستان
آرايش --> آراستن
آراى عمومى
آراى عمومى: نظر اكثر مردم.
عنوان ياد شده از عناوين جديد است كه برخى معاصران بدان پرداخته و قلمرو آن را بر اساس نظرات فقهى خود بيان كردهاند كه بدان اشاره مىشود.