responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 1  صفحه : 126

آزادى را ربوده و فروخته است، اختلاف است، ليكن قطع كردن دست وى به علّت افساد ـ و نه سرقت ـ به مشهور نسبت داده شده است(3)( -->آدم ربايى).

آدمى --> انسان

آدينه --> جمعه

آذوقه

آذوقه: غلاّت، حبوبات و ديگر موادّ غَذايى گرد آورى شده در منزل جهت مصرف.

از آن به مناسبت در بابهاى خمس، تجارت و حدود سخن رفته است.

آذوقه‌اى كه در طول سال مورد نياز است، جزء مئونه(--> مئونه)به شمار مى‌رود. از اين رو، خمس به آن تعلّق نمى‌گيرد، مگر آنكه زياده بر سال بماند.(1)احتكار برخى انواع آذوقه، مانند گندم در صورتى كه موجب زيان رسيدن به مردم و در تنگنا قرار گرفتن آنان باشد، حرام است. در غير اين صورت، حرمت آن اختلافى است(2)( --> احتكار).

دزديدن آذوقه در شرايط قحطى و خشكسالى موجب ثبوت حدّ سرقت (بريدن انگشتان) نمى‌شود(3)(--> سرقت).

آراستن

آراستن: آرايش و زينت كردن.

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، زكات، حج، عاريه، و نكاح سخن رفته است.

آراستن موضوع احكام پنج گانه تكليفى است كه گاه حكم وضعى نيز بر آن مترتّب مى‌شود.

1. حرام:به قول مشهور آراستن مساجد با طلا جايز نيست.(1)در جواز زينت كردن خانه و مشاهد مشرّفه با ظروف طلا و نقره اختلاف است.(2)بر مرد آراستن خود به آنچه از طلا است ـ مانند زنجير، انگشتر و ساعت ـ حرام و موجب بطلان نماز است.(3)

تزيين در حال احرام(--> احرام)به آنچه كه زينت شمرده مى‌شود، حرام است. همچنين بر مرد آراستن خود با زينتى كه


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 1  صفحه : 126
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست