(--> غسل ميّت)با آب گرم شده به وسيله آتش،(3)نماز خواندن در مقابل آتش به قول مشهور و نيز در مكانهايى كه به طور معمول آتش افروخته مىشود، مانند آشپزخانه و گلخَن حمّام، كراهت دارد.(4)
بنابه گفته برخى، گوشتى كه تذكيه آن(--> تذكيه)مشخص نيست، در آتش انداخته مىشود، در صورت انقباض، حكم به مُذكّى بودن آن مىگردد.(5)
آتش زدن، از حدودى است كه بر لواط كار(--> لواط)اقامه مىشود.(6)واجب است حيوان وطى شده در صورتى كه خوردن گوشت آن متعارف باشد ـ مانند گاو ـ پس از ذبح، سوزانده شود(7)(--> آميزش با حيوان).
ريختن آتش روى دشمن كافر هنگام جهاد با او مكروه است، مگر آنكه چيرگى بر او، متوقّف بر آن باشد.(8)
آتش بس
آتش بس: پيمان موقّت صلح ميان مسلمانان و كافران.
آتش بس پيمانى است كه براى ترك جنگ در مدّتى معيّن ـ خواه با گرفتن عوض و امتياز يا بدون آن ـ ميان مسلمانان و كافران حربى(--> اهلحرب)منعقد مىگردد. از آتش بس كه هدنه، مهادنه، معاهده و مواعده ناميده مىشود،(1)در باب جهاد بحث شده است.
آتش بس با حصول شرايط آن جايز است. در وجوب آتش بس هنگام نياز مسلمانان به آن، اختلاف است.(2)
عقد:پيمان آتش بس با آنچه بر انشاى آن دلالت كند، اعم از لفظ و فعل، مانند اشاره، منعقد مىگردد.(3)
شرايط:جواز و صحّت قرارداد آتش بس منوط به تحقّق شرايط زير است:
1. وجود مصلحت:آتش بس، تنها در صورت وجود مصلحتى، همچون ضعف مسلمانان و نياز آنان به زمان براى تقويت نيرو، اميد به مسلمان شدن كافران و مانند آن جايز است.