آثار اسلامي مکّه و مدينه - جعفريان، رسول

نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول جلد : 1 صفحه : 107

سال 1345 ش. سنگفرش شد تا غبار آن سعي کنندگان و صاحبان مغازه هاي اطراف را آزار ندهد. پس از آن، در زمان ملک سعود ديوارهاي آن را سيمان کردند و به مرور با تعميراتي که در سال هاي نخست قرن پانزدهم هجري در آن صورت گرفت، به شکل فعلي درآمد. الحاق فضاي بيرون مسعي و سنگفرش آن براي اقامه نماز، از اقداماتي است که در دوره فهد انجام شد. بخشي از اين فضا، محل کوه ابوقبيس است که از جاي برداشته شد و بخش مهم تر آن، فضاي شعب ابي طالب است که به مرور محل مسکوني گرديد و در اين اواخر به خيابان و مغازه تبديل شد و اخيراً به صورت يک ميدان باز با سنگفرش سفيد براي نمازگزاران درآمده است. گفتني است که طول مسعي 5/394 و عرض آن 20 متر است. ارتفاع طبقه اول 12 و ارتفاع طبقه فوقاني آن 9 متر است. شيعيان، همانگونه که در طبقه دوم و سوم مسجدالحرام به طواف نمي پردازند، در طبقه دوم مسعي نيز سعي نمي کنند. در ميانِ مسير رفت و برگشت طبقه نخست، مسيري را با دو ديواره کوتاه سنگي از بقيه راه جدا کرده اند. در اين مسير، افرادي را که از راه رفتن عاجزند، با چرخ حرکت مي دهند. مسعي مجموعاً هيجده در دارد که بيرون مسعي را به داخل مسعي و از آنجا به داخل حرم متصل مي کند. برخي از اين درها، با پل از روي مسعي به داخل مسجد منتهي مي شود که عرب ها به آنها عبّاره مي گويند. مجاري زير زميني نسبتا بزرگي در کناره مسعي تعبيه شده تا به هنگام سيل، آب را به جهات ديگر هدايت کند و مسعي آسيب نبيند. بخشي از کوه صفا همچنان باقي مانده است و سعي کنندگان هنگام رسيدن به کوه، پاي خود را به آن مي زنند گرچه چنين کاري لازم نيست; زيرا که بخشي از سنگفرش، روي کوه است و نيازي نيست که پاي سعي کننده به سنگ کوه برسد. تا سال 1374 شمسي (1416 ق.) بخشي از کوه مروه برجاي مانده بود; اما در اين سال، به هدف گسترش محدوده دور زدن سعي کنندگان و براي راحتي آنان، قسمت

نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول جلد : 1 صفحه : 107

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست