آثار اسلامي مکّه و مدينه - جعفريان، رسول

نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول جلد : 1 صفحه : 101

در باره انتقال مقام به نقطه ديگر مسجد، در حوالي سال هاي 1377 تا 1380 قمري، بحث هاي زيادي ميان علماي اهل سنت صورت گرفت. ابتدا قرار بود که مقام به مقصوره اي که در نزديکي باب بني شيبه ساخته شد، منتقل شود; اما به دليل مخالفت عمومي علماي اسلامي در ساير نقاط با اين اقدام و تأکيد بر ابقاي آن در محل قبلي ـ والبته در مقصوره فلزي موجود ـ دولت سعودي پذيرفت تا آن را در بناي کوچکتري که امروزه موجود است، قرار دهد.[1] مقصوره جديد در 18 رجب سال 1387 هجري قمري نصب شد و گويا اندکي بعد مقصوره اي به همان صورت، با طراحي نويني ساخته و نصب شد. مقصوره قبلي در موزه حرم در مکه مکرمه نگاهداري مي شود. اين هم افزودني است که ايرانيان برابر مقام ابراهيم به سوي کعبه نماز مي خوانند; يعني جهت جغرافيايي ايران به سمت قبله، در زاويه ميان حجر الاسود و رکن عراقي است. زَمْزَم چاه زمزم، از ديگر آثار مسجدالحرام است که با نامهاي چاه اسماعيل، حَفيرة عبدالمطّلب، شفاء سُقْم، عافيه، مَيْمونه، طُعْم، بَرکة، بَرّة و... شناخته مي شود. اين چاه در قسمت شرقي مسجدالحرام قرار دارد و همانند ديگر مشاهد حج، از آثار ابراهيم، اسماعيل و هاجر است. در روايات اسلامي آمده است: پس از آنکه ابراهيم(عليه السلام)، همسر و فرزندش را ترک کرد، تشنگي بر آنها چيره شد و خداوند به وسيله جبرئيل، چاه زمزم را براي حفظ جان اسماعيل(عليه السلام) و هاجر پديد آورد. بدين صورت، چاه زمزم آيتي از آيات الهي است. اين چاه در آغاز، منبع تأمين آب مکه بود و پس از آن چاه هاي ديگري در مکه و اطراف آن ايجاد شد. عرب ها براي اين چاه تقدّس بسيار قائل بودند و حتي مي گويند که ساسان بن بابکان جدّ سلسله ساساني نيز از اين چاه آب نوشيده است! اين را نشاني از آن دانسته اند که ايرانيان هم براي زمزم حرمتي قائل بوده اند.

[1] التاريخ القويم، ج 4، ص 52

نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول جلد : 1 صفحه : 101

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست