درونم از نظر به آثار مصون مانده و همتم از اعتماد به آنها برداشته شده باشد.)

حضرت به خداوند عرض مى‌كند:خدايا فرمودى از توجه به آثار و مخلوقات به شهود حضرتت نائل آيم پس كارى كن كه در آن مقام،سرّ و درونم از توجه به آثار، محفوظ مانده و همتم از تكيه به آنها،برتر رفته باشد.

حسن عاقبت،سرانجام نيك

امام سجاد عليه السّلام در دعاى يازدهم صحيفه در مورد عاقبت به خيرى مى‌فرمايد:

«و اجعل ختام ما تحصى علينا كتبة اعمالنا توبة مقبولة لا توقفنا بعدها على ذنب اجترحناه و لا معصية اقترفناها و لا تكشف عنا سترا سترته على رؤس الاشهاد يوم تبلو اخبار عبادك» [1]:(و چنان مقرر فرما كه آخر و خاتمۀ اعمال ما كه نويسندگان اعمال آنها را ثبت و ضبط مى‌كنند،توبۀ مقبولى باشد كه بعد از آن نويسندگان اعمال،ما را بر هر گناهى كه مرتكب شده‌ايم واقف نسازند و بر نافرمانى‌هامان آگاه نكنند،در آن روز كه كردار نهانى بندگان را بازرسى مى‌كنى در پيش حاضران پرده‌اى را كه بر ما پوشانده‌اى برمدار.»

توبه،سرانجام خير

از اين دعاى امام سجاد عليه السّلام استفاده مى‌شود خاتمۀ خير انسان مى‌تواند توبۀ پذيرفته‌شده باشد زيرا خواسته يا ناخواسته در مسير زندگى،اگر بر فرض همه اعمال انسان هم بد نباشد طبيعى است كه اعمال صالحه و سيّئه مخلوط است و چه‌بسا سيئات،اعمال صالحه را نيز حبط مى‌كند.در اينجا است كه عاقبت خير مى‌تواند عملى مثل توبۀ مقبوله باشد كه وسيله جبران گذشته شده و خداوند را از ما راضى كند.

[1].صحيفۀ سجاديه،دعاء يازدهم.