جالبِ دعا مى‌باشد كه حضرت مأمور مى‌شود با اين كلمه خداى خود را بخواند و تقاضا كند به مجازات ستمگران گرفتار نشود و هنگام نزول عذاب حضرت را از بين آنها خارج كند تا آنچه به آنها ميرسد به وى اصابت نكند و گفته‌اند خداوند بعد از اين دعا وسائل هجرت آن حضرت را از مكّه به مدينه فراهم فرمود و آنها در جنگ بدر معذب به عذاب الهى شدند.[1]

(وَ قُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزاتِ اَلشَّياطِينِ وَ أَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ‌؛ و بگو پروردگارا من از وسوسه‌هاى شيطان به تو پناه مى‌برم و از اينكه آنان نزد من حاضر شوند به تو پناه مى‌برم اى پرودگارا.)[2]

خداوند با تعليم اين دعا به پيامبر اكرم توجه و هشدار مى‌دهد كه فريب اغواى شيطان را نخورد و بداند كه شرك و تكذيب مشركان به تحريك و وسوسه شياطين و نفوذ آنها در افكار پيروانشان مى‌باشد.

پيامبر مأمور مى‌شود خود را به خدا بسپارد و در مقام دعا عرض مى‌كند پرودگارا من از وسوسه‌هاى اغفال كنندۀ شياطين به تو پناهنده مى‌شوم و به تو پناه مى‌برم از اينكه نزد من آيند و در جلساتم حضور يابند.

«همزات جمع هَمزَه به معنى دفع و تحريك با شدت است و علت اينكه هَمْزه (أ) را همزه مى‌گويند آنست كه از انتهاى گلو باشدت بيرون مى‌آيد و نهايت شدت را در بردارد. و در لغت اصل و ريشۀ هَمْزه بمعنى تيغ زدن زير پهلوى حيوان است براى مطيع نمودن و حركت دادن آن و در وسوسه شيطان براى تحريك و مطيع نمودن بنى آدم استعمال مى‌شود.»[3]

[1]- محمد ثقفى، تفسير روان جاويد، ج 1، پيشين، ص 865

[2]- مؤمنون/ 97 و 98.

[3]- تفسير روان جاويد، صفحه 865.