رسيدند) در اينجا مورچه‌اى از مورچگان، همنوعان خود را مخاطب ساخت و گفت:

«اى مورچگان داخل لانه‌هاى خود شويد تا سليمان و لشكريانش شما را پايمال نكنند در حالى كه نمى‌فهمند» در اينكه چگونه اين مورچه از حضور سليمان و لشكريانش در آن سرزمين آگاه بود و چگونه صداى خود را به گوش ديگران رسانيد نكته‌اى است كه از بحث ما خارج است. ضمناً از اين جمله استفاده مى‌شود كه عدالت سليمان حتى بر مورچگان ظاهر و آشكار بود چرا كه مفهومش اين است كه اگر آنها متوجه باشند حتى مورچه ضعيفى را پايمال نمى‌كنند، و اگر پايمال كنند بر اثر عدم توجه آنها است. و سليمان با شنيدن سخن مورچه تبسم كرد و خنديد.

چه چيز سبب خندۀ سليمان شد؟

در اينكه چه چيز سبب خندۀ سليمان شد مفسران سخنان گوناگونى دارند:

1 - يك احتمال اين است كه اصل اين قضيه مطلب عجيبى است كه مورچه‌اى همنوعان خود را از لشكر عظيم سليمان بر حذر دارد و آنها را به عدم توجه نسبت دهد، اين امر عجيب سبب خندۀ سليمان شد.

2 - بعضى نيز گفته‌اند اين خندۀ شادى بود چرا كه سليمان متوجه شد حتى مورچگان به عدالت او و لشكريانش معترفند و تقواى آنها را مى‌پذيرند!

3 - بعضى گفته‌اند شادى او از اين جهت بود كه خداوند چنين قدرتى به او داده بود كه در عين شور و هيجان عظيم لشكر از صداى مورچه‌اى نيز غافل نمى‌ماند! به هر حال در اينجا سليمان عليه السلام روبه درگاه خدا كرد و چند تقاضا نمود.

تقاضاهاى حضرت سليمان

1 - عرضه داشت پرودگارا راه و رسم شكر نعمتهائى را كه بر من و پدر و مادرم ارزانى داشته‌اى به من الهام فرما تا بتوانم اين همه نعمتهاى عظيم را در راهى