نام کتاب : تحليلى بر دعاهاى انبيا در قرآن نویسنده : خزائلی، محمدعلی جلد : 1 صفحه : 182
و در بخل مىورزى با اينكه خداوند به همه بندگانش لطف
و رحمت دارد.
خداوند در جواب حضرت موسى كه براى همه تقاضاى نيكى و
رحمت و نعمت در دنيا و آخرت نمود مىفرمايد بله در دنيا رحمتم را براى همه (مؤمن و
كافر) قرار مىدهم. اما در آخرت آنها فقط براى كسانى مىنويسيم كه در دنيا داراى
سه خصلت تقوى، پرداخت زكات و ايمان هستند. و اينطور نيست كه خداوند دعاى موسى را
رد كرده باشد بلكه وعده استجابت آنرا داد با شرايطى كه ذكر شد.
نفرين موسى عليه السلام (دعا عليه فرعونيان)
(فَدَعا رَبَّهُ أَنَّ هؤُلاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ؛[1]پس
موسى عليه السلام به پيشگاه خدا عرضه داشت كه اينها قومى گناهكارند.) حضرت موسى بعد
از سالها كه فرعون و پيروانش را دعوت به يكتاپرستى نمود و از ايمان آنها مأيوس شد از
خداوند مسئلت نمود كه آنها را به جزاى كيفرشان برساند. جواب رسيد كه بنى اسرائيل
را شبانه از مصر با خود بيرون ببر و بدان كه آنها در تعقيب شما خواهند آمد و چون
دريا به امر خدا شكافته شد و شما از بين آن عبور نموديد و بهمان حال باقى ماند،
مضطرب نشويد كه آنها مىآيند و به شما مىرسند و آب دو طرف بهم متصل مىشود و تمام
آنها غرق خواهند شد.»[2]
و اين عذاب سخت الهى بعد از اين بود كه هيچ كس به
موسى عليه السلام ايمان نياورد مگر گروهى از قوم او مخصوصاً جوانان بعد با ترس از
فرعون و اطرافيانش با توصيۀ موسى توكل به خدا نمودند و عرض كردند خدايا ما
را به رحمتت از كافران رهائى بخش»[3] و اين در شرايطى بود كه فرعونيان پيروان موسى
را آزار و اذيت