حضرت از كسانى بود كه‌به ابراهيم عليه السلام ايمان آورد و مادر ايوب عليه السلام دختر لوط عليه السلام بوده و لوط جد مادرى ايوب است. درباره مدفن او نيز اختلاف است در فرهنگ قصص قران بلاغى آمده است كه قدر مسلّم آنحضرت در سرزمين «عوص» مى‌زيسته و در قله كوه حجاف در حدود يمن به فاصله هشتاد ميل از عدن دفن شده است و در اعلام قرآن آمده است در بيضاى فارس كنار دهى بنام خيز آباد درّه كوچكى است كه عوام قبر ايوب را در آنجا مى‌دانند. و در ايام متبركه براى زيارت به آنجا مى‌روند[1]. مسعودى در مروج الذهب مى‌نويسد: «ايوب عليه السلام معاصر يوسف عليه السلام بود. و در سرزمين حوران و بثينه از بلاد دمشق مى‌زيست و داراى اموال و فرزندان زيادى بود و خدا او را در مورد خود و مال و فرزندانش به بلا دچار كرد و آنحضرت صبر و بردبارى پيشه ساخت و خداوند آنها را به وى باز گرداند و سپس مى‌گويد مسجد آن حضرت و چشمه‌اى كه از آن غسل كرد هم اكنون در سرزمين نوا و جولان ما بين دمشق و طبريه از بلاد اردن موجود است و سنگى كه در حال بلا و گرفتارى به آن تكيه مى‌داد و همسرش «رحمة» نيز در كنار آن سنگ مى‌نشست هم اكنون در همان مسجد موجود است.»[2]

اوّاب و ايّوب

يكى از معانى ايوب اوّاب است كه خداوند اين صفت را براى حضرت ايوب عليه السلام بعنوان سومين پيامبر ذكر مى‌كند كه حضرت هماهنگ و هم صدا با قوانين آفرينش بازگشت به او امر و نواهى الهى دانست و بقدرى به خدا و توبه توجه داشت و از وسوسه‌هاى شيطان گريزان بود كه وى را ايوب ناميدند و به معنى گريه و ناله و رغبت و اشتياق هم آمده است.[3]

[1]- اعلام قرآن / 236، دكتر محمّد خزائلى.

[2]- مروج الذهب ج 1 ص 41.

[3]- التحقيق فى كلمات القرآن/ 178 ج 1.