فصل دوازدهم

در مناظره کشف[1] با حکیم عراق

شعر

ملک دادبخش با تجملِ تمام چنانچه سیرت و رسم ملوک و سلاطین باشد، بر سریر سلطنت بنشست. کشف صاحب کشف، سر از گریبان برآورده بود و به چشم اعتبار در آن مجمع نظر می‌افکند.

ملک پرسید که آن شخص باوقار و آن مرغ بی‌مخلب[3] و منقار که صورت او همه پشت است و سیرت او پشت و روی دارد کیست؟

گفتند: فرستاده نهنگ است.

کشف آهنگ سخن کرد. بعد از تأمل و تفکر بسیار گفت:

شعر

[1] . لاک پشت

[2] . آرایش کننده ای که عروس را بیاراید یا آرایش کننده زن

[3] . چنگال