انفجار اطّلاعات‌

اسماعيل شفيعى سروستانى‌

نظريه پردازان، بلندگوها و همه دستگاه تبليغاتى، با بمباران اطلاعات، عصر امروز را عصر «انفجار اطلاعات» مى خوانند. راديوها، تلويزيونها، ماهواره ها و صدها شبكه كامپيوترى، هر روزه ميليونها كلمه از اطلاعات پراكنده، سطحى و بى بنياد را بر ذهن و روان مردمان آوار مى كنند و ذهنشان را در چنبره آن اسير مى سازند.

بدين ترتيب ديگر، هيچ فرصتى براى انديشيدن و هيچ رخصتى براى تفكر درباره آنچه كه در جهان پيرامون مى گذرد باقى نمى ماند و انسان، در ساده انديشى عجولانه چنان غوطه مى خورد كه در نمى يابد:

در كجاى زمين سير مى كند؟

براى چه آمده است؟

به كجا مى رود؟

و چه عواملى در وراى پرده هاى رنگين شبكه هاى اطلاعاتى و روزنامه ها براى او برنامه ريزى مى كنند؟

بى سوادى دهشتناك عصر حاضر، در هاله اى از مدركها و اعتبارها مانده و امر را بر همگان مشتبه ساخته است تا مردمان خود را در زمره دانايان به شمار آرند و در جهل عارض شده همه نادانى را به فراموشى سپارند.

انفجار همه غفلتها، انفجار بى خبرى انسانى است كه نمى داند به كجا مى رود. بهتر بگويم، نمى داند به كجا بايد برود. گمان سياه «برپاى خود ايستادن» همه را از پايه هاى چوبين و پنهان برنامه ريزان استعمارگر غافل ساخته است. ساكنان سرزمينهاى غربى، در زمره ساده انديش ترين و عوام زده ترين مردمان كره خاكند چه؛ بمباران اطلاعات فرصتهاى انديشيدن را و اشتغال غفلت زا، حضور آگاهانه در عرصه هستى را از آنان دور ساخته است.

زنجيرهاى طلايى عصرحاضر، سخت ترا از هر يوغ، پاهاى اين بردگان را در خود گرفته است.

بردگانى كه به سياهچال خو گرفته اند و هر زمان خود بر خفقان اين زندان رنگين مى افزايند.

چنان مى نمايد كه ماندن در بند و زنجير را افتخار خويش مى دانند و سالهاى اسارت‌