responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : درس هایی از قرآن نویسنده : محسن قرائتی    جلد : 1  صفحه : 2706
«بِاِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ»

بینندگان پای تلویزیون بحث را در ایام تولد آقا رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در ماه ربیع الاول می بینند. بحثمان راجع به پیغمبر است و یاران پیغمبر، دو تا آیه آخر سوره فتح، می نویسم و اینها را توضیح می دهم.
«بِاِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ»، موضوع بحث: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و یاران. قرآن می فرماید که: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى» این آیه ای که می نویسم، بعضی از کلماتش را بلد هستید. (;وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ) (الفتح/28) خوب؛ «هُوَ» یعنی، «هُوَ الَّذِی» او کسی است که «أَرْسَلَ رَسُولَهُ» خدا کسی است که پیغمبرش را فرستاد، با چی؟ «بِالْهُدَى» با هدایت، «وَدِینِ الْحَقِّ» یعنی دین حق و هدایت را فرستاد. امروز دنیا که کسی را می فرستد با قلدری و زور و توپ و تانک و بمباران و تهدید است ولی پیغمبر که آمد از راه فرهنگ آمد، از راه تعقل، به تعقل واداشتن مردم آمد.

1- غلبه اسلام بر همه ادیان

«هُوَ الَّذِی» خداوند پیغمبرش را فرستاد همراه با هدایت و همراه با مکتب حق «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ» این دین پیغمبر اسلام بر همه ادیان کره زمین غالب خواهد شد. اینجا یک آیه هست، چندجای دیگر هم داریم این آیه را، (;لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ) (چند جای قرآن تکرار شده. (التوبه/33)، الفتح/28، الصف/9) ترجمه‌اش این است: اسلام کره زمین را خواهد گرفت. یک جسارت که به پیغمبر می کنند، تمام دنیا ولوله می شود. آنها هم که خواب هستند بیدار می شوند. ما باید از خدا تشکر کنیم. خدایا، «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» که یک کاری کردی که اینها به پیغمبر ما جسارت کنند، وقتی به پیغمبر ما جسارت کردند دنیا تکان بخورد، نسل دوم و سوم انقلاب بفهمند که غرب با اسلام خوب نیست. نسل قبل آمریکا را می شناخت. امروز، نسل، آمریکا را نمی شناسد. همین که آمریکا گفت شما انرژی هسته ای نداشته باشید. شما نفهمید، شما تحقیق نکنید. نسل ما گفتند اِه، چطور همه دنیا بفهمند، ایرانی نفهمد؟ همین کارِ آمریکا باعث شد که نسل جدید هم بحمدالله آمریکا را شناختند. اصلاً اگر ما پول خرج می کردیم که چند میلیون نسل جدید، آمریکا را بشناسند، به این خوبی نمی شد. قدیمی‌ها، شهید رجایی‌ها، آمریکا را می شناختند. چون کتک مأموران آمریکایی را در آن شکنجه گاه‌ها خورده بودند. پدران ما، خود ما، آمریکا را می شناسیم، اما نسل جدید آمریکا را نمی شناسد. باید این احمق‌ها یک کاری بکنند که نسل نو هم آمریکا را بشناسند. آمریکا گفت همه داشته باشند، ایران نداشته باشد. همه بفهمند، ایران نفهمد. خوب، حرف دیگر، دیگر راحت شدیم. اصلاً دیگر دردسر نمی خواهیم. ما همین را می خواستیم، می خواستیم مردم آمریکا را بشناسند. یعنی نسل نو می خواستیم بشناسند. الحمدلله یک گامی بود. می خواستیم بدانند اینها با اسلام مخالف هستند، نه اینکه با جمهوری اسلامی مخالفند، با اسلام مخالفند، با اسلام مخالفند.

2- عصبانیت دشمن از گسترش اسلام

«هُوَ الَّذِی»، حالا به کوری چشمشان قرآن چه می گوید؟ قرآن می گوید: «هُوَ الَّذِی» خدایی که، «أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى» پیغمبر را می فرستد همراه با هدایت و مکتب حق، «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ» تا این مکتب اسلام بر همه ادیان غالب شود.
خواهران عزیز، دخترهای عزیز، سه مرتبه خداوند در قرآن گفته اسلام کره زمین را خواهد گرفت، با آمدن آقا امام زمان علیه السلام، اسلام کره زمین را خواهد گرفت. ما باید به آمریکا بگوییم: «مُوتُوا» این آیه قرآن است، (;مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ) (آل عمران/119) آیه قرآن است. «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ»، «مُوتُوا» از موت است، یعنی بمیرید با غیظتان. این قرآن است. قرآن ما تنها کتاب آسمانی است که تحریف نشده، یک نقطه و واو آن جابه جا نشده، کتابی است که یک کلمه‌اش بین شیعه و سنّی و فرقه های اسلامی فرقی نمی کند؛ گرچه یک عده می خواستند بگویند قرآن شیعه تحریف شده، اما بحمدالله این توطئه هم خنثی شد، معلوم شد که قرآن شیعه و قرآن سنّی یک نقطه و واو آن جابه جا نیست. در کتاب تحریف نشده ما فرموده: اسلام کره زمین را خواهد گرفت. با کاریکاتور و آیات شیطانی و با تحقیر و هارت و هورت نمی شود ما چقدر پول می خواستیم خرج کنیم؟ یک زمانی در یکی از روزنامه‌ها، حدود بیست و هفت سال است انقلاب شده، چند سال قبل از آن، بگو حدود سی سال پیش. سی سال پیش شما نبودید، یکی از روزنامه‌ها توهین کرد به امام. آن توهین به امام باعث شد جوان های ایران جوشیدند، خروشیدند، راهپیمائی، راهپیمائی، راهپیمائی، تا بالأخره همان توهین یک جرقه شد، شاه با همان آتش گرفت، سوخت. همینطور که توهین به امام شاه را سرنگون کرد، توهین به پیغمبر، ابرقدرت‌ها را سرنگون خواهد کرد.
چون شما پاک هستید من یک دعا می کنم آمین بگویید. خدایا تو را به آبروی پیغمبر کسانی که علیه اسلام و مسلمان‌ها، هر رقم توطئه می کنند، توطئه‌ها خنثی، توطئه گران نابود، و با چشممان «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ» را توفیق بده ببینیم. (الهی آمین)
و اما آیه ای که یک مقدار می خواهم بیشتر روی آن صحبت کنم. قرآن می فرماید که، این برای پیغمبر. پشت این آیه، این آیه است، حالا. کلمه «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ» را فهمیدید چی است؟ اصلاً می دانید فرق بین غیظ و غضب چی است؟ غیظ چی است، غضب چی است؟ غضب این است که آدم غضب، عصبانی می شود. یعنی. . . ولی غیظ آنجا است که پر می شود یعنی دارد سر می رود. چون یک وقت آب داغ می شود، یک وقت آب جوش می آید. اگر داغ شد، غضب است، اگر جوش آمد غیظ است. قرآن نگفته(مُوتُوا بِغَضَبِكُمْ)، گفته «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». یعنی جوش می آورید از غصه. من پارسال روز بیست و دو بهمن اصفهان در مراسم راهپیمائی بنا شد صحبت کنم. امسال هم چهارمحال بختیاری. روی همین آیه تکیه کردم، حالا اهل این دو استان، خوب می شناسند. حالا باقی ایرانی‌ها هم بدانند. پس گفتم «مُوتُوا» یعنی بمیرید، «بِغَیْظِكُمْ» یعنی با غیظتان. از غیظ بمیر. دکتر بهشتی می گفت از عصبانیّت بمیر. خوب؛ «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ»، این کلمه را که می توانید امروز حفظ کنید. نسل نوی ایرانی یک آیه دو کلمه ای را حفظ کند، «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». حالا من که یک چیزی می گویم شما بگویید: «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». هرجا من گفتم، عوض الله اکبر و نمی دانم خامنه ای رهبر و آن شعارهای رسمی، شما هرچه من گفتم، برای اینکه بگویید درست است، اگر فهمیدید درست است و می فهمید، بگویید: «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ».

3- نشانه های شکست برنامه های دشمن

آمریکا و اروپا، خیلی می خواستند شاه را نگه دارند، نشد، گریه کنان در رفت. «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ» 2- همه‌شان، شرق و غرب، اروپا و آمریکا، همه‌شان کمک کردند صدام ریشه جمهوری اسلامی را بکند، نشد. «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». یک عواملی در ایران داشتند به نام منافقین، با انفجار، ترور، ترورهای کور، با انواع جاهایی که منفجر کردند مثل حزب جمهوری، آیت الله صدوقی، اشرفی، دستغیب، مدنی، طباطبائی، ترورهای کور، رفتند در مغازه‌ها زدند در قلبش، خودِ بنده یک باجناق بیشتر نداشتم، بزاز بود، رفتند در مغازه، زدند در قلبش، همان در مغازه شهید شد. صاف می رفتند در مغازه می زدند شهید می شد. خیلی منافقین را تأیید کردند، تشویق کردند، این کشور و آن کشور دلار دادند که بلکه این منافقین جمهوری اسلامی را ریشه کن کنند، نشد. «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». یک چماق درست کردند به نام طالبان، زیرِ گوش ایران در افغانستان، طالبان را تقویت کردند که این چوب باشد در آستین ما، که این طالبان مزاحم شیعه و ایران باشد، طالبان هم موفق نشدند. «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». چشمتان کور. «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». لیبرال‌ها با روزنامه‌ها، با اسم نمی دانم آزادی بیان، اخیراً با کاریکاتور، با نوشتن آیات شیطانی و تأیید سلمان رشدی، چاپ کتاب، قلم و. . . نشد، «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». خیلی عکس سکس و عکس های ناهنجار و عکس هایی که جوان های ما را به بطالت و عیاشی و هرزگی و گناه و جنایت دعوت می کند، از ماهواره و از زمین و آسمان، از انواع کارها خواستند جوان های ما هرزه شوند و جمهوری اسلام از تو بپکد، آن هم دیدند نشد، «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». به کوری چشم دشمن یک زمانی ایران پنج هزار نفر حاجی داشت، این سالها هفتصد هشتصد نفر تقریبا حاجی عمره ای داریم، نشد. یک زمانی در ایران اعتکاف جز یکی دو جا نبود، الان ده‌ها هزار نفر جوانِ دانشجو معتکف می شود. «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». یک زمانی بنده طلبه جوان بودم، وقتی می رفتم جمکران درِ مسجد جمکران بسته بود، در را می زدیم خادم روی ما باز می کرد، پنج نفر، ده نفر بودیم، گاهی هم شبِ جمعه صد تا، پنجاه تا بودند، با کم و زیادش، الان جمکران جمعیت چند صد هزار نفری بعضی از شب‌ها دارد. «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». فکر کردند با فیلم‌ها، می شود، خیلی چیزها فکر کردند، اما عزاداری‌مان شلوغ‌تر، احیاهایمان شلوغ‌تر، زائرهای امام رضا بیشتر، زائرهای مکه و مدینه بیشتر، اعتکاف بیشتر، نشد که نشد که نشد. «مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ». پس اگر خدا گفت «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ» اسلام کره زمین را خواهد گرفت، تعجب نکنید، خواهد شد. بعد از سلمان رشدی و فتواهای امام رضوان الله علیه، از بیشترین کتاب هایی که در غرب فروخته شد، قرآن بود. با کاریکاتور نمی شود. خاک ریختن در خورشید فایده ای ندارد.

4- ماجرای پیامبر و مشرکان در صلح حدیبیّه

آیه بعد. (;مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا) (الفتح/29) این هم آیه قرآن است در سوره فتح. اول آیه می گوید «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ». این یک خاطره دارد. خاطره‌اش را گوش بدهید، همه گوش بدهند آنهایی که پای تلویزیون هستند، خیلی خاطره قشنگی است. پیغمبر ما چهل سالگی که به پیغمبری رسید، سیزده سال هم مکه بود، شد پنجاه و سه ساله، دید آنجا خیلی کارشکنی می کنند و مسلمان‌ها را شکنجه می دهند هجرت کرد به مدینه، چند سالی مدینه ماند و بعد یک گروهی را برداشت برود مکه. همین که می خواستند بروند مکه، چون هنوز مکه کافر و مشرک و بت پرست بودند آمدند بیرون مکه، نگذاشتند. آنجا نزدیک درگیری بود، درگیری صلح شد، اسمش را هم می گویند صلح حدیبیّه. چند کیلومتری مکه کفار آمدند گفتند نمی گذاریم بیائید مکه، در صلح نامه یک متنی امیرالمؤمنین نوشت. نوشت که این صلح نامه میان محمد رسول الله و مردم مکه. مردم مکه گفتند، محمد رسول الله؟ خوب اگر بدانیم محمد رسول الله است که جلویش را نمی گیریم. اصلا ما آمدیم نگذاریم بیایید چون محمد را به رسول اللهی قبول نداریم، قبول نداریم. اگر قبول داشته باشیم که تشریف بیاورید. قبول نداریم، باید پاک کنید، بنویسید این صلح نامه بین محمد و مردم مکه است، رسول الله نگویید، چون محمد رسول الله را ما قبول نداریم. خوب، حالا اینجا که حضرت امیر نویسنده بود مثلاً بنا بود رسول الله را پاک کند، حضرت امیر گفت من رسول الله را پاک نمی کنم، محمد رسول الله است، تو قبول نداری من قبول دارم، گفتند پاک نکنی جنگ است، نقل است که پیغمبر فرمود خودم پاک می کنم. پیغمبر چون درس نخوانده بود، دست مبارکش را گرفتند گذاشتند روی رسول الله، خودِ پیغمبر، رسول الله را خودش با دست خودش پاک کرد، شد؟ همین که پاک کرد این آیه نازل شد، «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ». یعنی اگر کسی برای رضای خدا اسمش را حذف کند، خدا یک جای دیگر اسمش را می نویسد. گاهی وقت‌ها می گویید من کادو آوردم، اسمم را یادم رفت بنویسم، کاش می نوشتم که این کادو برای خانم فلانی است. من پول دادم کسی نفهمید، من سلامش کردم نفهمید که جواب دهد. بابا چه او بفهمد، چه نفهمد، خدا که فهمید، همین که خدا فهمید دلت آرام باشد. گیرم روی کاشی کاری اسم شما نیست. روی این پنکه مسجد ننوشتند واقف این پنکه تو هستی، بگذار ننویسند، بگذار اسمت را پاک کنند، اگر پاک شد، عوضش خدا جایی می نویسد. رسول خدا، رسول الله را پاک کرد، خدا محمد رسول الله را نوشت، حالا اگر روی ورقه پاک نمی شد این صلح نامه یا از بین رفته بود، سوخته بود، آتش گرفته بود، موریانه خورده بود، یا بر فرض این را نگه می داشتند یک ورقه ای بود در موزه‌ها، هیچ کس نمی خواند این ورقه را، اما وقتی در متن قرآن آمد میلیون‌ها بار چاپ شده و میلیون‌ها مسلمان این آیه را خوانده‌اند. این خودش درس است. درسی که از این آیه می گیریم این است که هرکجا برای رضای خدا خودت را پاک کردی، خدا جای دیگر می آورد. . . گاهی آدم روی صندلی می نشیند. می گوید نه من باید سرِ جایم باشم. بابا حالا تو که مدتی است که نشسته ای، این آقا آمده، این خانم آمده، خوب پاشو تو وایسا. نخیر صندلی خودم است. بابا، از صندلی بگذر، خدا عزتت می دهد. آقا پول برای خودم است، بابا پول برای خودت است در بانک، از این پول بگذر، وام بده به چهارتا فقیر، خدا جایش را پر می کند. آقا خوابم می آید، حال ندارم نماز بخوانم، بابا از خوابت بگذر، خدا جای دیگر جبران می کند. یکی از اسم های خدا جبّار است، جبّار یعنی جبران می کند. اگر کسی از خوابش گذشت، از خوراکش گذشت، از نانش گذشت، از نامش گذشت، یک جای دیگر جبران می شود.

5- همراهی مؤمنان با پیامبر و یاری او

«مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ»، «وَالَّذِینَ مَعَهُ». «مَعَهُ» یعنی چه؟ «مَعَهُ» یعنی همراه او، با او. ما چند تا چیز داریم، یکی (;آمِنُوا بِهِ) (الإسراء/107) داریم، یکی «آمَنُوا لَهُ» داریم، یکی «وَالَّذِینَ مَعَهُ» داریم. «آمِنُوا بِهِ» یعنی به پیغمبر ایمان بیاورد، «آمَنُوا لَهُ» یعنی به نفع پیغمبر ایمان بیاورد، «وَالَّذِینَ مَعَهُ» یعنی با پیغمبر باشد، یعنی بالاتر از ایمان، جان و جسم و مال و فکرش هم در اختیار باشد. یعنی «آمِنُوا بِهِ» خوب است، «آمَنُوا لَهُ» هم خوب است، اما از «آمِنُوا بِهِ» مهم‌تر و از «آمَنُوا لَهُ» مهم‌تر، «مَعَهُ» است. چون بعضی‌ها ایمان دارند، اما با طرف نیستند. مثل اینکه شما ایمان به کوه هیمالیا دارید. کوهی در دنیا هست به نام کوه هیمالیا. اما کنار کوه نیستید. خیلی‌ها ایمان دارند ولی با طرف نیستند. «مَعَهُ» یعنی با پیغمبر باشید. با صلحش، (سلمٌ لمن سالمکم و حربٌ لِمن حاربکم) با دوستش دوست باشید، با دشمنش دشمن باشید. «وَالَّذِینَ مَعَهُ». آنها کی باشند؟

6- صلابت در برابر دشمن، رحمت با دوستان

«أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ» مسلمان باید نسبت به کفار شدید باشد. اینکه در مسجد ما می گوئیم مرگ بر آمریکا، آیا این جزء دین است؟ قرآن می گوید جزء دین است، چرا؟ برای اینکه مرگ بر آمریکا نشان دهنده این است که ما نسبت به کفار شدید هستیم. یعنی آن کسی که می خواهد سر به تن ما نباشد، ما هم می خواهیم سر به تن او نباشد. او که می گوید من باید بیایم بازرسی کنم، ما هم باید بگوییم ما هم باید بیائیم بازرسی کنیم. در زندان ما چه خبر است، در زندان شما چه خبر است. ما نسبت به کفار باید غلیظ باشیم، نسبت به خودمانی‌ها باید «رُحَمَاءُ»، رحیم باشیم که دیگر مسلمان است، رحمش کن، وام بدهیم، کمک کنیم، مشکلش را حل کنیم، نگذاریم به هر حال، هر طوری می توانیم، نسبت به خودی‌ها، رحمت، نسبت به کفار شدید. بعد از اینکه یک همچین خصلتی داری، بعد می گوید رکوع، سجود، (;رُكَّعًا سُجَّدًا) (الفتح/29) اگر مسجدی نماز می خواند، یعنی رکوع می کند، سجده هم می کند، اما مرگ بر آمریکا نمی گوید، این مسجد پنجاه درصد مسلمان است. یعنی به یک گوشه عمل کرده، به یک گوشه عمل نکرده. مسلمان باید به همه قرآن عمل کند. آنجا که می گوید: «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ»، «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ» باشد، آنجایی که می گوید: بین خودی‌ها مهربان باشید، بین خودتان مهربان باشید. نسبت به بیگانه خشن، نسبت به خودی‌ها مهربان، بعد هم رکوع، هم سجود. یعنی باید همه باشد. «تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا».
(;یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ اللَّهِ) (الفتح/29) یعنی یاران پیغمبر، «یَبْتَغُونَ»، إبتغاء، یعنی به سراغ فضل الهی می روند. نمی گویند من رکوع کردم پس باید خدا دعای من را مستجاب کند، حالا که گریه کردم، زیارت عاشورا خواندم، نذر کردم، وقف کردم، عبادت کردم، جبهه رفتم، نه، همه کارها را کردی، خوب آدمی هستی، ولی باز هم فضل را از خدا بخواه، یعنی به امید خدا باش، به امید کارهای خودت نباش. «یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ اللَّهِ وَرِضْوَانًا» الفتح/29. «فَضْلًا مِنْ اللَّهِ» شاید مراد فضیلت های دنیا باشد.

7- ویژگی های یاران پیامبر اسلام در تورات و انجیل

«سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ» یاران پیغمبر، آثار سجده را در قیافه‌شان می بینی. «ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ» در تورات می خوانیم که اصحاب پیغمبر اینطور هستند. یعنی اینکه «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ»، رکوع، سجود، به بیگانه خشن، به خودی مهربان، این سیمای یاران پیغمبر است در تورات، یعنی در تورات موسی می خوانیم که پیغمبری خواهد آمد که یارانش اینگونه هستند. و امّا «مَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیلِ»، در انجیل یاران پیغمبر کی هستند، می گوید یاران پیغمبر مثل کسی هستند که «كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ» مثل کشاورزی است که «أَخْرَجَ شَطْأَهُ» زراعتش را خارج کند، یعنی مثل دانه ای است که سبزی‌اش بیرون بیاید، «كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ»، «شَطأ» یعنی جوانه، یعنی امت پیغمبر مثل دانه ای هستند که جوانه‌اش بیاید بیرون، «فَآزَرَهُ»، «آزَرَهُ» یعنی تقویت شود، «فَاسْتَغْلَظَ» بعد که این دانه آمد بیرون و تقویت شد ساقه‌اش، «فَاسْتَغْلَظَ» یعنی سفت و محکم شود، «فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ» یعنی روی ساقه خودش بایستد. امّت اسلامی مثل دانه ای است که برود زیر خاک، می آید بیرون، اول ساقه باریک است، روز به روز ساقه قوی‌تر است، روی پای خودش می ایستد. یعنی چه؟ یعنی امّت اسلامی روز به روز رو به رشد است، امّت اسلامی روز به روز رو به رشد است. یک زمانی نماز جماعت سه نفر بودند، پیغمبر پیشنماز بود، یک خانم خدیجه، یک امیرالمؤمنین علیه السلام. نماز جماعت سه نفری بودند، الان جمعیت مسلمان‌ها از میلیارد رد می شود. دانه ای است که رفت زیرِ خاک، ساقه زد، رشد کرد، بعد می فرماید که: «یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ» زارع به تعجب درآمده، الله اکبر، این دانه اینقدر رشد کرد، «لِیَغِیظَ بِهِمْ الْكُفَّارَ» کفّار هم غیظ می کنند، یعنی کفّار از آمار مسلمین غیظ می کنند، عصبانیت. خدا می گوید عصبانی هستید، باشید، «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا» المائدة/9خدا وعده داده به مؤمنین و کسانی که عمل صالح دارند، خدا وعده داده هم مغفرت، هم اجر عظیم.
حالا، اسلام یک دین جامعی است. هم سیاسی دارد، «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ»، سیاسی است، آن کسی که می گوید دین از سیاست جدا است، چند صد تا آیه در قرآن است که سیاسی است، همین «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ» سیاسی است نسبت به برخورد، یعنی روابطتان با مخالفین، روابط محکم باشد، هیچ تمکین نکنید، شل نیایید، سیاسی است دیگر.

8- غلبه اسلام بر اساس هدایت و حقانیّت

حالا، اسلام جهانی خواهد شد، «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ»، جهانی بودن اسلام با زور و تانک و توپ نیست. چرا اسلام دنیا را می گیرد؟ «بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ»، یعنی مردم می فهمند که هدایت در اسلام است، حق با اسلام است، چون ما حق داریم و هدایت، دنیا را می گیریم، نه با تانک و توپ. جهانی شدن مکتب به چند چیز نیاز دارد، یک رهبر می خواهد، داریم، «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ»، الان هم حضرت مهدی. منطق داریم: «هُدَى وَدِینِ الْحَقِّ»، طرفدار و وفادار داریم: «وَالَّذِینَ مَعَهُ»، انگیزه داریم: «یَبْتَغُونَ»، صلابت داریم، من اینها را بنویسم. عوامل پیروزی بر جهان در قرآن. آمریکا می گوید ما پیروز می شویم بر جهان، می گوییم چطور؟ می گوید عراق را لشکرکشی می کنیم، افغانستان را لشکرکشی می کنیم، هر که خواست حرف بزند بمباران می کنیم، این عوامل پیروزی است با عینک آمریکا. عوامل پیروزی بر جهان با عینک قرآن. 1- رهبر معصوم، رهبر معصوم و الهی. از کجا در می آید، «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ». 2- منطق، از کجا در می آید؟ «هُدَى وَدِینِ الْحَقِّ»، با منطق می شود نه با بمباران. دیگر عوامل پیروزی چی است؟ طرفدار، طرفدارِ با وفا، «وَالَّذِینَ مَعَهُ»، دیگر چه می خواهد؟ صلابت، صلابت یعنی شل نیایید، «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ». دیگر چه می خواهد؟ مهربانی، «رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ». دیگر چه می خواهد؟ انگیزه، انگیزه چی است؟ «یَبْتَغُونَ فَضْلًا». سؤال، قرآن که می گوید اسلام کره زمین را خواهد گرفت بمباران خواهد کرد کشورها را خواهد گرفت؟ نه، با پول؟ نه، دلار؟ نه، جاسوس خواهد فرستاد؟ نه، تروریست خواهد فرستاد؟ نه، پس چطور کره زمین را خواهد گرفت؟ یک رهبر الهی دارد، مردم از رهبرهای جنایتکار خسته خواهند شد، خواهند آمد سراغ رهبر الهی. مردم باطل را خواهند فهمید، خواهند آمد سراغ منطق. مردم بی وفایی را خواهند فهمید، خواهند آمد سراغ وفاداران. مردم شل بازی‌ها را خواهند دید، یعنی وقتی همه کشورها شل آمدند که بلکه آمریکا بهشان رحم کند، دید نه، آمریکا هرچه شل بیائی بیشتر سوارت می شود، آنها هم صلابت پیدا خواهند کرد، آنها هم به هم مهربان خواهند شد. عوامل اینکه اسلام دنیا را بگیرد این است. پس مکتب ما این است: رهبر معصوم، منطق و هدایت، طرفدار باوفا، صلابت، مهربانی، انگیزه. اینها عواملمان است. دنیا که می گوید ما می خواهیم حکومت جهانی تشکیل دهیم، می گوید با دلار، با توطئه، با جاسوسی، با تصویب پول برای ریشه کن کردن و براندازی، اگر دنیا از راه توطئه، ما به یک وجب کشور هیچ کس طمع نداریم، الان عکس رهبر ما، عکس امت ما الگو شده، انقلاب ما صادر شد بدون اینکه ما یک سانتی از کشوری را بگیریم، ما دلهای دنیا را گرفتیم، دلار هم به کسی نداده ایم. دلهای دنیا را گرفتیم، جایی هم لشکرکشی نکردیم. آمریکا دلار داد، لشکرکشی هم کرد، روز به روز بیشتر پرچمش آتش می گیرد. «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ» این بحث را بیننده‌ها در آستانه تولد پیغمبر می بینند.
خدایا ما را از کسانی که امت وفادارند قرار بده. (الهی آمین) خدایا روز به روز بر عزت و قدرت اسلام و مسلمین بیفزا. (الهی آمین) دنیا را آماده ظهور حضرت مهدی قرار بده. (الهی آمین)
والسلام علیکم و رحمه الله و بركاته
نام کتاب : درس هایی از قرآن نویسنده : محسن قرائتی    جلد : 1  صفحه : 2706
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست