responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : درس هایی از قرآن نویسنده : محسن قرائتی    جلد : 1  صفحه : 2576

موضــوع: نماز، لباس نماز گزار

تاريخ پخش: 73/11/18

بسم الله الرّحمن الرّحيم

الهي انطقني بالهدي و الهمني التقوي.

بحث ما درباره احكام بود. يكي از احكام لباس نمازگزار است. منتهي همينطور كه گفتيم ما احكام را فقط توضيح المسائل نديديم آيه‌ها و رواياتي كه مربوط به اين هست را مي‌گوئيم كه تقريباً يك احكامي باشد همراه با ريشه‌ها و معارف درباره لباس بايد اين را حساب كنيم كه خدا در ميان همه موجودات انسان را به لباس مأمور كرده است باقي‌ها يا بي‌لباس هستند يا لباس از خودشان است، اين نعمت فقط به انسان داده شده است.

1- لباس نمازگزار

لباس نبايد غصبي باشد با الاغ دزدي نمي‌شود رفت مكه. چيزي كه مقدس است بايد مقدمات آن هم مقدس باشد. مي‌گويند ازدواج مقدس است. سفارش شده است كه مهريه خانم را از حلالترين پولها بدهيد. اگر سر نماز متوجه شديم اين لباس غصبي است بايد فوراً اينرا دور بيندازيم، اگر كسي مرد و كفن پاك نداشتيم از هر كفني در وقت اضطرار استفاده مي‌كنيد بكنيد اما از كفن غصبي استفاده نكنيد اگر سر نماز متوجه شديم اين مكاني كه ايستاده‌ايم غصبي است بايد بيرون برويم و گفته‌اند اگر دو تا در دارد بايد از آن دري بيرون برويد كه به نماز نزديكتر است. اينقدر مسئله مهم است. حقوق بايد مراعات بشود حق مردم هم بچگي و بزرگي ندارد.

2- حق الناس بايد ادا شود

بچه بودم ده دوازده ساله. مي‌رفتم دهاتهاي كاشان ميوه مي‌خوردم فرار مي‌كردم توي باغها و توي ذهنم اين بود كه چون به سن تكيلف نرسيده‌ام دزدي اشكال ندارد. ميوه مي‌خورديم در مي‌رفتيم تا اينكه چهارده سالمان شد و طلبه شديم ديديم نوشته است: كساني كه مال مردم را از بين مي‌برده‌اند گرچه در كودكي بايد صاحب‌اش را راضي كنند. پول برداشتيم رفتيم توي آن روستا از درختهايي كه ميوه خورده بوديم صاحب هايش يا پول مي‌گرفتند حلال مي‌كردند يا مجاني حلال مي‌كردند.
اگر خواب باشي و پايت به كوزه كسي بخورد و كوزه بشكند بايد پول كوزه را بدهي نمي‌تواني بگويي خواب بودم، مال مردم سهوي و عمدي ندارد اتفاقاً در مال مردم كاغذ بازي اشكال ندارد. قرآن مي‌فرمايد كاغذ بازي كنيد بزرگترين آيه قرآن آيه حقوقي است در سوره بقره يك آيه‌اي هست. بزرگ است آخر اين آيه مي‌فرمايد (وَلَا تَسْأَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا) (بقره /282) يعني اگر مي‌خواهيد يك قاشق چاي خوري اينطرف و آنطرف كنيد بنويسيد. مال مردم بايد ثبت بشود و لذا گفته‌اند هشت جا بزن توي سر خودت. يك جا كه بي‌دعوت رفتي جايي و گفتند جنابعالي؟ يعني آمدي چه كني؟ افطاري دعوتت كردند بچه‌ها را نبر، گربه هر جا مي‌رود بچه هايش را هم مي‌برد.
يك جا دو نفر محرمانه دارند حرف مي‌زنند شما گوش ايستاده‌اي اگر گفتند برو كنار، بزن توي سرت يك جا هم آنجايي است كه به مردم پول دادي و رسيد نگرفتي آنجا هم اگر پولت را خوردند بزن توي سر خودت يعني مقصر خودت هستي.
ما پشت سر آيت الله مرعشي در قم نماز مي‌خوانديم من عبايم را انداخته بودم حدود يك متر جلوتر بود ايشان آمد برود راهش از جلوي من بود عباي من هم پهن بود ايشان مدتي ايستاد كه من عبايم را جمع كنم و ايشان برود تا پايش را روي عباي من نگذارد.
امام(ره) مي‌خواست يك جايي نماز بخواند پشت دركفش زياد بود يك خورده نگاه كرد و برگشت گفتيم چرا نماز نمي‌خواني؟ گفت كفش دم در بود من بايد پايم را بگذارم روي كفش مردم و تصرف در مال مردم گناه است. گفتيم كنار مي‌زنيم. گفت كفش‌ها زياد است اگر كنار بزنيد وقتي برگشتند بايد دنبال لنگه كفششان بگردند باز عمر مردم تلف مي‌شود. امام برگشت و از خير نماز جماعت گذشت كه پايش روي كفش مردم نگذارد اينقدر در عبادتهاي ما گناه هست كه… ما خيلي مردم آزاري مي‌كنيم، يك دكمه و نخ غصبي باشد نماز باطل است.
حال نداريم پياده شويم در خانه را بزنيم توي كوچه هي بوق مي‌زنيم بابا بوق كه مي‌زني پنج تا خانه ديگر هم بيدار مي‌شوند. يكي از كارهايي كه امام زمان(ع) مي‌كند اينست كه تمام ناودانهاي افقي را عمودي مي‌كند آنها را ديواري مي‌كند يكي از كارهايي كه مي‌كند اينست كه همه خيابانها را اتوبان مي‌كند و وسيع مي‌كند.
حديث داريم كسي كه سواره است حق ندارد به پياده بگويد راه بده راه بده اين همان است كه بوق مي‌زنيم ما فكر مي‌كنيم دين يعني نماز، اگر كسي برف پشت بام را ريخت توي كوچه و اين يخ بست هر كسي كه افتاد اين ضامن است. به كارمند شهرداري مي‌گوئيم آشغالي، خوب اين شهر را تميز مي‌كند، اين نگاه تحقير آميز است.
اسراف در لباس نباشد، تشبه زن به مرد اشكال دارد. تشبه به كفار اشكال دارد. اين يك رقم خودباختگي و تحقير است. فرم زنند و لباس شهرت آدم يك جوري لباس بپوشد كه همه به او نگاه كنند. بعضي‌ها مرض امتياز طلبي دارند همه چاي مي‌خورند اين آب جوش مي‌خورد اين مرض است، لباس فاخر پوشيدن گير دارد لباس كهنه پوشيدن هم گير دارد، تشابه به فقرا زشت است.

3- شكر نعمت و آشكار كردن آن

حديث داريم خدا يك چيزي به كسي داد دلش مي‌خواهد آثارش را هم ببيند و انتقاد شده است از اينها كه مي‌خورند ولي قيافه گدايي به خودشان مي‌گيرند، لباس سياه مكروه است لباس روشن بپوشيد تا هر وقت كه كثيف شد پيدا باشد ولي ما لباسي مي‌خريم كه اگر چرك داشت پيدا نباشد تا وادار به شستن نشويم صورت حيوان بر لباس باشد بد است يكي از ارتشي‌هاي ايران كه فراري بود گفته بود كه عزت ايران رفت. گفتند: چرا؟ گفت يك شير روي پرچم بود آنرا برداشتند. من گفتم: آن روزي كه شير روي پرچم بود ايراني‌ها شجاعت گربه را هم نداشتند اما از وقتي الله روي پرچم بود هشت سال در مقابل صدام ايستادند با عكس شير كه آدم شير نمي‌شود.
اين را همه ايرانيها قبول دارند كه اگر اين جنگ در زمان شاه مي‌شد شاه با نود و هشت كشوري كه از او حمايت مي‌كردند نمي‌توانستند از ايران دفاع كنند اسلام و ايمان و عشق به امام بود كه مردم اين رقم دفاع كردند. شلوارهاي تنگ گير دارند. خانم‌ها با زينت نماز بخوانند. امام جماعت عبا و عمامه داشته باشد لباس شما را از خدا غافل نكند.

4- خودمان را گول نزنيم

امام سجاد(ع) يك لباس شيكي پوشيد رفت توي كوچه و برگشت به خانم گفت همان لباس ديروز را بده چون من اين لباس را پوشيده‌ام، مثل اينكه من ديگر زين العابدين نيستم آنوقت به آقا مي‌گوئيم شما منشي‌ات يك خانم خوش صورت است مي‌گوئيم آقا درست نيست ممكن است وسوسه بشويد. مي‌گويد در من اثر نمي‌كند! آره تو بميري! امام سجاد يك لباس شيك مي‌پوشد بر مي‌گردد لباس را عوض مي‌كند. چطور شد كه لباس در امام اثر مي‌كند اين خانم در روح تو اثر نمي‌كند اينقدر جانماز آب نكشيد، خجالت هم خوب چيزي است. ما گاهي وقتها از امام‌ها جلو مي‌افتيم. امام سجاد مي‌فرمايد: «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ حِزْبِك‌» (بحارالانوار،ج94،ص265) خدايا من را حزب اللهي قرار بده ما مي‌گوئيم از بيست سال پيش حزب اللهي بوده‌ايم يعني چيزي كه امام مي‌خواهد باشد ما از قديم بوده ايم.
امام حسن(ع) براي نماز بهترين لباس را مي‌پوشيد گفتند آقا مگر داري مي‌روي حجله؟ فرمود(إن الله جميل و يحب الجمال) فرمود اگر براي خدا لباس شيك نپوشم براي كي بپوشم؟ انتقاد شده از كساني كه لباس شيك را براي اينكه اتوي آن بهم نخورد در مي‌آوريم با لباس كهنه مي‌رويم مسجد ما خيلي عوض شده‌ايم كسي براي خدا لباس خوب نمي‌پوشد؛ خدا روز قيامت به او لباس نخواهد داد.
پيغمبر ما دو تا پارچه داشت كه «أَنَّهُ كَانَ لَهُ بُرْدَانِ مَعْزُولَانِ لِلصَّلَاةِ لَا يَلْبَسُهُمَا إِلَّا فِيهَا» (مستدرك‌الوسائل، ج3، ص233) يعني لباس نماز لباس مخصوص بود.
روايت متعدد داريم كه زن وقت نماز خودش را بدون زينت سر نماز نبرد حالا هر چي دارد. امام صادق(ع) توي خانه لباس خشن مي‌پوشيد امام باقر(ع) توي هر لباسي كه يك سال با آن نماز مي‌خواند ديگر نمي‌فروخت مي‌فرمود حيف است هديه مي‌داد.
امام رضا(ع) لباسي به دعبل هديه داد و فرمود هزار شب توي اين لباس نماز خوانده‌ام و شبي هزار ركعت. يك ميليون ركعت نماز توي آن خوانده‌ام ولذا مردم قم ريختند پارچه را از او بگيرند نداد. امام علي(ع) وقت نماز لباسهاي متعددي مي‌پوشيد. گفتند: يا علي اين چيه؟ فرمود وقت نماز تمام وجود دارد تسبيح مي‌گويد مي‌خواهم لباسهايم هم مشمول آن لطف قرار بگيرد.

5- شرايط لباس نمازگزار

با لباسهاي بدن نما جايز نيست كه نماز بخوانيم و همچنين لباسهايي كه حجم بدن پيداست چادر بهتر است ولو با مقنعه و روسري هم مي‌شود نماز خواند. پوست حيوان مرده نباشد گرچه هفتاد بار دباغي شده باشد در وقت عمليات با اسلحه نماز بخوانيد. پيغمبر ما سال ششم هجري يعني وقتي آمدند مدينه جمعيتي برداشتند بروند مكه كفار بسيج شدند آمدند بيرون از مكه و گفتند كه نمي‌گذاريم مسلمانها وارد شهر ما بشوند توي گير و دار بود نزديك ظهر شد. پيغمبر رفت سر نماز همه مسلمانها به آن اقتدا كردند. كفار آن را تماشا كردند. رئيس كفار گفت عجب طرح خوبي است ما بعداً مي‌ايستيم تا وقتي رفتند به سجده همه را به رگبار مي‌بنديم اين را توي مغزش آورد آن وقت در سوره نساء آيه آمد كه مي‌فرمايد (وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمْ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ) (نساء /102) وقتي مي‌خواهي نماز بخواني دويست و پنجاه تا مثلاً نماز بخوانند اينها اسلحه‌شان بغل‌شان باشد وقتي به سجده رفتند دويست و پنجاه تا پشت سر آنها باشند حالا يك ركعت خوانديد ركعت دوم قصد فرادي كنند زود بروند اسلحه را از ديگران كه سر شيفت هستند بيايند نماز را با جماعت بخوانند ركعت اولي‌ها اسلحه داشته باشند ركعت دومي‌ها كلاه خود هم داشته باشند فرق اين چيه؟ ركعت اول گيج است يك اسلحه بس است بين ركعت اول و دوم دشمن فرصت پيدا مي‌كند كه فكر كند شما بايد حفاظتتان را بيشتر كنيد اينها فن نظامي است در يك نماز تقسم كار بازاريهايي كه مي‌روند نماز ظهر بعد براي نماز عصر برگردد پسرش و شاگردش برود.

«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»

نام کتاب : درس هایی از قرآن نویسنده : محسن قرائتی    جلد : 1  صفحه : 2576
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست