د) هرروز در عالم هستی اسراری آشکار می‌گردد که بر گذشتگان نامعلوم بوده است، خدا روحی را به سمت حضرت مریم فرستاد که به‌صورت بشر متمثل شد و در او دمید، پس نفخ این روح باعث تلقیح در رحم او شد و مریم به حضرت عیسی باردار شد. آیا این دمیدن روح، ماده‌ای را به همراه داشته یا نه؟ خدا می‌داند. تمثل این ارواح در زبان شرع ملائکه نامیده می‌شوند.[1]

ه) در بیان مقایسه تولد حضرت یحیی (ع) با تولد حضرت عیسی (ع) باید توجه کرد که خداوند در بشارت تولد حضرت عیسی (ع) واژه «خلق» را به‌کاربرده؛ اما در بشارت تولد حضرت یحیی تعبیر «فعل» آورده است. واژه «فعل» در اموری که بر اساس قانون و اسباب شناخته‌شده ایجاد می‌گردد کاربرد دارد؛ اما «خلق» در ابداع و ایجاد به کار می‌رود، گرچه اسباب آن غیرعادی و ناشناخته باشد. ازاین‌رو، در مورد آفرینش آسمان‌ها و زمین واژه خلق به‌کاررفته است. ازآنجاکه در خلقت (تولد) حضرت یحیی (ع) همانند سایر افراد پدر و مادر (اگرچه آن دو از طریق عادی نمی‌توانستند دارای فرزند شوند) دخالت داشته، از آن به «فعل» تعبیر شده است گرچه معجزه بوده است. اما تولد عیسی (ع) به‌صورت غیرمتعارف و تنها از مادر صورت گرفته و این امری ابتدایی و به سبب قدرت خداوند است که به «خلق» تعبیر شده است گرچه آن نیز دارای سببی روحانی است که نزد مردم ناشناخته می‌باشد.[2]

نکته‌ها:

الف) پیدایش حضرت عیسی (ع) و حضرت یحیی (ع) بدون سبب محال است؛ اما سبب گاهی مادی و ناشناخته و زمانی مادی و شناخته‌شده است. تلقین، بشارت و مانند آن هرچند

[1] - محمد رشید رضا، المنار ، ج ۳، ص ۳۱۰- ۳۰۹.

[2]- همان، ص ۳۰۷.