(رمق): نگاه
كردن (طموح البصر): بالا نگاه كردن (هبيب، الهباب): صداى قوچ موقع هيجان شهوت و
طلبيدن ميش
[ترجمه]
«ديدگان اين
مردها به هوا دوخته شده و اين گونه نگاه باعث هيجان و انگيزش شهوت و خوشى است پس
هر گاه كسى از شما به زنى كه خوش مىآيدش نگاه كرد بايد با همسر خود آميزش كند كه
او زنى مانند وى است» پس مردى از خوارج گفت: خدا او را بكشد چه قدر داناست! اصحاب
از جا برخاستند تا او را بكشند. امام (ع) فرمود: «او را مهلت دهيد! به جاى دشنام
بايد دشنام داد يا از گناهش گذشت».
[شرح]
(85635-
85574) كلمه: فحول را براى آن افراد استعاره آورده است، و هم چنين، كلمه:
هباب را براى
ميل آنها به آميزش استعاره آورده است.
امام (ع)
آنان را به رهايى از فتنه آن نگاه، وسيله آميزش با همسران راهنمايى كرده است، و بر
اين عمل وسيله قياس مضمرى ترغيب كرده است كه صغراى آن عبارت: فانّما هى امرأة
كامرأة، است، يعنى همسر آن مرد زنى است