[شرح‌]

(80712- 80655) معناى سخن امام (ع) آن است كه از ياد زنها دورى كنيد و از دل بستن به آنها، و از نزديكى با آنها خوددارى كنيد، زيرا كه بازوى مردانگى را سست مى‌كند و تصميم گيريها را بر هم مى‌زند و باعث شكست از دشمن مى‌گردد، و از كوشش در جنگ باز مى‌دارد، و هر كس از چيزى خوددارى كند، خود را از آن دور نگه داشته است. عاذب و عذوب كسى است كه از خوردن و آشاميدن خوددارى كند [1].

عبارت امام (ع) يفتّ في عضد الحميّة، كنايه از درهم شكستن اراده و مردانگى است.

(4008) 8- و در سخنى از امام (ع) است:

كَالْيَاسِرِ الْفَالِجِ يَنْتَظِرُ أَوَّلَ فَوْزَةٍ مِنْ قِدَاحِهِ (80723- 80717)

[ترجمه‌]

«مانند قمار باز غلبه جوى ماهرى است كه ابتدا پيروزى را از تيرهاى قمار خود انتظار دارد.»

[شرح‌]

(80748- 80717) يا سرون، كسانى هستند كه با تيرهاى قمار بر سر شتر، برد و باخت مى‌كنند.

فالج به غلبه جوى چيره دست، گفته مى‌شود: فلج عليهم، و فلجهم، يعنى بر ياران غالب شد و از آنان برد. كسى در ميدان جنگ رجز مى‌خواند و مى‌گفت:

لما رأيت فالجا قد فلجا يعنى: وقتى كه ديدم غلبه كننده‌اى را كه پيروز شد [2].

شرح اين سخن در عبارت: «امّا بعد فانّ الامر ينزل من السّماء الى الارض‌

[2] شرح از سيد رضى- رحمة اللّه عليه- است- م.