«با هر كس دو
فرشته است كه از او نگهبانى مىكنند، پس هر گاه مقدّرى نازل شود او را به حال خود
مىگذارند و براستى مرگ سپر محكمى است».
[شرح]
(78821-
78804) يعنى وقتى مرگ او مطابق قضاى الهى مقدّر گردد چنان كه در اين آيه مباركه
آمده است: وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ يُرْسِلُ عَلَيْكُمْ
حَفَظَةً[1].
كلمه جنة
(سپر) را با صفت استوار و محكم استعاره براى مرگ آورده است كه ما توضيح آن را در
تفسير جمله «و انّ علىّ من اللّه جنّة حصينة» قبلا توضيح داديم.
(3187)
187- امام (ع) وقتى كه طلحه و زبير پيشنهاد كردند كه ما با تو بيعت مىكنيم
(78838- 78825) با اين شرط كه در امر خلافت با تو شريك باشيم- فرمود: (78838-
78825)