[ناراحتى ترس و] حذر داشتن سخت‌تر از انجام آن كار است».

[شرح‌]

(78351- 78340) براستى نفوس انسانى در موردى كه احتمال ناروايى را مى‌دهد كاملا تحت تأثير قرار مى‌گيرد و راجع به چگونگى دفع و خلاصى از آن، سخت به انديشه مى‌افتد، و اين خود به مراتب دشوارتر از درگيرى با آن مورد است، چون مدت ترس در آنجا طولانى است، و اين ترس با انتظار ترس شديدتر مى‌گردد. امام (ع) ترغيب كرده است كه بايد وارد كار شد، با قياس مضمرى كه صغرايش عبارت:

فانّ ... است و كبراى مقدّر نيز چنين است: و هرگاه ترس از ورود به كار دشوارتر است پس بايد از آن پرهيز كرد و بر انجام كار روآورد. نتيجه اين مى‌شود كه سزاوار آن است كه به جاى بيم زياد يكباره وارد صحنه كار شويم.

(3162) 162- امام (ع) فرمود:

آلَةُ الرِّيَاسَةِ سَعَةُ الصَّدْرِ (78358- 78355)

[ترجمه‌]

«ابزار وسيله كار رياست، سعه صدر و پر حوصلگى است».

[شرح‌]

(78358- 78355) سعه صدر فضيلتى زير پوشش صفت شجاعت است و آن عبارت از اين است كه انسان نيروى تحمّل را به هنگام رويدادهاى مهم از دست ندهد، و چاره انديشى كند و، از پا در نيايد و بيمناك نشود بلكه تحمّل كند و آنچه در راه هدفش لازم است به كار بندد، و گاهى از اين حالت تعبير، به دست بازى، مى‌كنند. و اين از مهمترين ابزار رياست به حقى است كه شايسته داشتن چنين ابزارى است، زيرا رياست در معرض برخورد با پيشامدهاى مهم و خطرات بزرگ و حالات مختلف تازه‌اى است. پس هر كس تاب تحمل اين امور را نداشته و داراى سعه صدر نباشد، ناگزير، در برابر آنها از پا در آيد و از آنچه با آن روبرو