مىشود. همچنين است
حال آن كسى كه با پادشاهى معاشرت دارد، و در خوشى با او شريك است، سرانجام اين خود
باعث دورى از وى و نابودى سعادتش مىگردد.
(3158)
158- امام (ع) فرمود:
النَّاسُ
أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا (78313- 78310)
[ترجمه]
«مردمان،
دشمنان چيزى هستند كه نسبت به آن ناآگاهند».
[شرح]
(78313-
78310) ناآگاهى به چيزى باعث مىگردد كه شخص براى آگاهى از آن منفعتى را تصور نكند
در نتيجه شخص ناآگاه به اين عقيده مىرسد كه در آموختن آن چيز فايدهاى نيست، و
لازمه چنين عقيدهاى فاصله گرفتن از آن است آن گاه امام (ع) اين فاصله گرفتن و
دورى گزيدن را با اين مطلب- كه علم بالاترين فضيلتى است كه صاحبان آن بدان وسيله
بر نادانان افتخار كرده و حكومت مىكنند و بر آنها خرده مىگيرند و درجه اعتبارشان
را پايين مىآورند- مورد تأكيد قرار مىدهد، بعلاوه افراد نادان خود نيز به كمال
ايشان معتقدند. به اين ترتيب بر دورى كردن آنها از دانش و دانشمند، و دشمنيشان با
اين فضيلت افزوده مىشود.