«بىارزشترين
دانش، آن دانشى است كه بر زبان متوقف است، و بالاترين دانش آن است كه در همه اعضا
و جوارح آشكار است».
[شرح]
(75450-
75437) علم اول، كنايه از دانشى است كه به همراه آن عمل نباشد و تنها بر زبان جا
گرفته و در آن بروز كند كه پستترين درجه علم است و از دومى منظور آن علمى است كه
مقرون به عمل باشد. از آن رو كه اعمال شايسته از جمله نتايج شناخت خدا و آنچه
شايسته اوست، مىباشد. اين نوع علم در اعضا و جوارح بنده خدا به سان ظهور علّت در
معلول آشكار است و اين همان علمى است كه در آخرت سودمند است.