(3027) 27- امام (ع) فرمود:

فَاعِلُ الْخَيْرِ خَيْرٌ مِنْهُ وَ فَاعِلُ الشَّرِّ شَرٌّ مِنْهُ (74009- 74001) لأن كلا منهما علة و العلة أفضل من معلولها و أقوى فيما هي علة فيه‌

[ترجمه‌]

«انجام دهنده كار نيك از نيكى بهتر، و كننده كار بد از بدى بدتر است».

[شرح‌]

(74009- 74001) البته كه چنين است زيرا علت قويتر از معلول، و در نتيجه از نظر نيك و بد بودن و اثر آنها نيز بالاتر از خير و يا شرى است كه برخاسته از آن علّت است.

(3028) 28- امام (ع) فرمود:

كُنْ سَمْحاً وَ لَا تَكُنْ مُبَذِّراً- وَ كُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَكُنْ مُقَتِّراً (74025- 74013)

[ترجمه‌]

«بخشنده باش، امّا اسراف كارى نكن و ميانه‌رو باش، ولى سختگير مباش».

[شرح‌]

(74025- 74013) اين سخن امام (ع) فرمانى است به كسب فضيلت بخشش و بزرگوارى و خوددارى از انحراف به سمت افراط و تفريط، طرف افراط، همان اسرافكارى و طرف تفريط سختگيرى و تنگ‌نظرى است.

(3029) 29- امام (ع) فرمود:

أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى (74032- 74029)

[ترجمه‌]

«بالاترين توانگرى ترك آرزوهاست».

[شرح‌]

(74032- 74029) منى جمع منيه به معنى آرزو داشتن. از آنجا كه اين خوى ناپسند همراه با صفات پست ديگرى مانند حرص و آز و امثال آنهاست، و كمترين حدّ آرزو سرگرمى به كارهاى بى‌فايده است، امام (ع) در تشويق به ترك آن، تعبير به برترين‌