بر محبّت صدقه دهنده و گرايش به خداوند پاك در برطرف ساختن ناراحتيها از وى به منظور بقاى اوست، بنا بر اين صدقه در اين جهت هم چون دارويى شفا بخش است. و اما در آخرت از آن رو كه صدقه وسيله‌اى، براى رفع گرفتاريهاى اخروى است، همان طورى كه قبلا توضيح داده شد.

(73315- 73307) بيست و يكم- اعمال بندگان خدا در آخرت جلو چشمانشان قرار مى‌گيرد يعنى آشكارا در برابر چشمانشان قرار مى‌گيرد، و راز مطلب همان است كه قبلا روشن شد، نفوس مردم تا وقتى كه در دنياست، هم نقش خوبى و هم بدى دارد، لكن در پوششهايى از اشكال جسمانى و موانعى كه از درك واقعيّتها وجود دارد، امّا وقتى كه اين پوششها با جدايى از دنيا به يك طرف روند، تمام امور روشن مى‌شود، و در نتيجه، هر كار خوبى را كه انجام داده و زمينه هر كار بدى را كه داشته است، در مى‌يابد، همان طورى كه خداوند متعال فرموده است: فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ [1] و همين طور آيه‌ يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً [2]

(3003) 3- امام (ع) فرمود:

اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ يَنْظُرُ بِشَحْمٍ وَ يَتَكَلَّمُ بِلَحْمٍ- وَ يَسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ يَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ (73333- 73319)

[ترجمه‌]

«در مورد اين انسان در شگفت باشيد كه به وسيله پيهى [چشم‌] مى‌بيند و با گوشتى [زبان‌] سخن مى‌گويد، و به وسيله استخوانى [گوش‌] مى‌شنود، و از شكافى نفس مى‌كشد».

[2] سوره آل عمران (3) آيه (30) يعنى: روزى كه هر كسى، تمام كارهاى خوبى را كه انجام داده است پيش روى خود مى‌بيند.