«در هنگام
فتنه و آشوب هم چون كرّه شتر نر دو ساله كه مادرش كرّه ديگرى را شير مىدهد باش،
كه نه پشتى دارد تا بر او سوار شوند، و نه پستانى تا از او شير بدوشند».
[شرح]
(73192-
73181) ابن اللّبون، كرّه شترى است كه دو سالش تمام و وارد سال سوّم شده است، مادر
چنين كرّه شترى غالبا كره ديگرى مىزايد كه شيرخواره است.
امام (ع)
ياران خود را امر كرده است تا در هنگام فتنه و آشوب هم چون، ابن اللّبون، باشند و
با عبارت: لا ظهر ... به وجه شبه اشاره كرده، و مقصود آن است كه در زمان فتنه،
گمنام، ناتوان و كم ثروت باشند تا براى كمك به ستمگران به جان و به مال شايستگى
نداشته باشند و از آنان در فتنه و آشوب استفاده نكنند، همان طورى كه بچه شتر دو
ساله نه با گردهاش فايده مىرساند و نه با