بخش برگزيده‌اى از حكمتها به ضميمه پاسخهاى امير مؤمنان (ع) به پرسشها و سخنان كوتاهى كه در باره ديگر هدفها بيان فرموده است:

(3001) 1- امام (ع) فرمود:

كُنْ فِي الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ- لَا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ (73192- 73181)

[ترجمه‌]

«در هنگام فتنه و آشوب هم چون كرّه شتر نر دو ساله كه مادرش كرّه ديگرى را شير مى‌دهد باش، كه نه پشتى دارد تا بر او سوار شوند، و نه پستانى تا از او شير بدوشند».

[شرح‌]

(73192- 73181) ابن اللّبون، كرّه شترى است كه دو سالش تمام و وارد سال سوّم شده است، مادر چنين كرّه شترى غالبا كره ديگرى مى‌زايد كه شيرخواره است.

امام (ع) ياران خود را امر كرده است تا در هنگام فتنه و آشوب هم چون، ابن اللّبون، باشند و با عبارت: لا ظهر ... به وجه شبه اشاره كرده، و مقصود آن است كه در زمان فتنه، گمنام، ناتوان و كم ثروت باشند تا براى كمك به ستمگران به جان و به مال شايستگى نداشته باشند و از آنان در فتنه و آشوب استفاده نكنند، همان طورى كه بچه شتر دو ساله نه با گرده‌اش فايده مى‌رساند و نه با