أَحْمِلْكَ وَ إِيَّاهُمْ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ تَعَالَى- وَ أَمَّا تِلْكَ الَّتِي تُرِيدُ- فَإِنَّهَا خُدْعَةُ الصَّبِيِّ عَنِ اللَّبَنِ فِي أَوَّلِ الْفِصَالِ- وَ السَّلَامُ لِأَهْلِهِ (71473- 71216)

[لغات‌]

(انف الاسلام): آغاز اسلام (تشريد): دور ساختن و تار و مار كردن (استرفه): به رفاه و گشايش حال خود، بشتاب (اغوار): زمين پست (اغصصت السيف بفلان): شمشير آن را در تنگنا قرار داد و او مغلوب گشت زيرا مضروب كسى است كه با شمشير در تنگنا قرار مى‌گيرد، به اين معنى كه جلوش باز نيست و اميد پيشرفت ندارد و بعضى با ضاد نقطه‌دار نقل كرده‌اند، يعنى شمشير را آهخته بر آنها قرار دادم (مقارب به كسر راء): ناتمام‌

[ترجمه‌]

«امّا بعد، همان طورى كه گفتى ما و شما الفتى داشتيم و با هم بوديم، اما ديروز بين ما و شما جدايى افكند، ما ايمان آورديم و شما كافر شديد، و امروز ما پايدار مانديم، و شما به آشوب و فتنه پرداختيد و اگر كسى از شما مسلمان شد، از روى اجبار و پس از آن بود كه همه بزرگان اسلام در گروه پيامبر خدا (ص) گرد آمده بودند.

تو در نامه‌ات يادآور شده بودى كه من طلحه و زبير را كشتم و عايشه را تارومار كردم، و ميان آن دو شهر [بصره و كوفه‌] فرود آمدم، اين كارى است كه به تو هيچ ارتباطى ندارد و نبايد عذر و دليل آن را به تو عرضه كرد.

و نيز متذكر شدى كه در ميان گروه مهاجران و انصار قصد مقابله با من را دارى در صورتى كه در همان روز اسارت و دستگيرى برادرت، رشته تو با مهاجر بودن قطع شد، بنا بر اين اگر شتاب در جنگ دارى، آرام بگير، زيرا اگر من با تو ديدار كنم، آن ديدارى شايسته خواهد بود، كه خداوند براى انتقام گرفتن از تو مرا برانگيخته است و آمدن تو به مقابله من به سان گفته شاعر قبيله بنى اسد است: