مبادا غرور قدرت تو را از پرداخت خونبها به اولياى مقتول مانع شود.

از خود پسندى و اعتماد به چيزى كه تو را وادار به خودپسندى كند، بپرهيز، و از اين كه مردم تو را زياد ستايش كنند بر حذر باش، زيرا چنين حالتى از بهترين فرصتها براى شيطان است تا بتواند آثار نيك نيكوكاران را از بين ببرد. و مبادا در برابر خوبى كه به مردم مى‌كنى بر سر آنها منّت بگذارى، و يا كارى را كه مى‌كنى، بيش از آنچه هست جلوه دهى، و مبادا به آنان وعده‌اى بدهى كه وفا نكنى، زيرا منّت گذارى نتيجه خوبى را زايل مى‌كند، و كار را بيش از آنچه هست تلقى كردن، نور حق را از دل مى‌زدايد، و به وعده وفا نكردن باعث خشم خدا مى‌گردد، خداى بزرگ مى‌فرمايد: كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ‌ [1] پرهيز كن از شتاب در كارها پيش از فرا رسيدن وقت آن و يا وانهادن آن به هنگام فراهم شدن مجال انجام آن، و يا پافشارى بيجا در كارى كه آن را در نمى‌يابى، و يا سبك شمردن كار به هنگامى كه برايت روشن شده است. پس هر چيز را در جاى خود قرار بده، و هر كارى را به موقع خود به جاى آور.

مبادا آنچه را كه همه مردم در آن حق يكسان دارند به خود اختصاص دهى، و مبادا در جايى كه دقت و توجه لازم است و همه مى‌دانند تو خود را به نادانى بزنى، زيرا آن [حق‌] از تو به نفع ديگرى گرفته خواهد شد، همه چيز روشن شده و ديرى نخواهد پاييد كه داد ستمديده را از تو خواهند گرفت. به هنگام خشم بر خود مسلط باش، و جلو تندى و تيزى خودت و حمله دست و بازو و بدزبانى‌ات را بگير، از همه اين كارها با چشم پوشى از شتاب، و تأخير در اعمال قدرت، خوددارى كن، تا آتش خشمت فرو نشيند و بر خود مسلط گردى، و هرگز بر خود مسلط نمى‌شوى مگر آن كه در باره بازگشت به سوى پروردگارت بسيار دل‌مشغول باشى.

بر تو لازم است از احكامى كه پيشينيان، قبل از تو به عدل و داد صادر كرده، و يا راه و روش نيكى كه به كار برده‌اند، و يا خبرى را كه از پيامبرمان نقل‌