(وتغ):
هلاكت، نابودى. (اوتغ فلان دينه بالاثم): فلانى دين خود را با انجام گناه تباه
ساخت و از بين برد. در نسخه سيد رضى (ره) يذيعان يعنى آشكار مىسازند آمده است.
(غبطه):
شادمانى، آرزوى حالتى مثل حالت ديگران.
[ترجمه]
«براستى
ستمگرى و دروغگويى آدمى را در دين و دنيايش تباه مىسازد، و كاستى و بىمقداريش را
نزد عيبجويش آشكار مىكند، و تو خود مىدانى آنچه كه از دست رفتنش مقدّر شده باشد
به دست نخواهى آورد، و مردمان و اقوامى كه كار ناروايى را اراده كردند و فرمان
صريح آفريدگار را توجيه كردند خداوند ايشان را دروغگو شمرده است، پس بترس از آن
روزى كه در آن روز، آن كه سر انجام كارش