از نماز و روزه تمام عمر بالاتر است» و دليل برترى در اينجا همان است كه قبلا به اطّلاع رسيد كه مهمترين هدف شارع (ص) جمع آورى مردم در مسير حركت به سوى خدا و پيوند آنان در رشته دين خداست، و اين كار با رودررو شدن و اختلاف بين آنها و وجود فتنه در ميان آنها امكان ندارد، بنا بر اين، سازش و صلح ميان مردم از جمله مهمترين چيزهايى است كه وصول به هدفهاى شارع مقدس جز به وسيله آنها ميّسر نمى‌شود، و اين جهت در نماز و روزه، وجود ندارد، زيرا بدون نماز و روزه، رسيدن به هدف نام برده امكان پذير است، از اين رو برترى آن بر نماز و روزه ثابت شد. اين خبر به منزله صغراى قياس مضمرى است كه كبراى آن چنين است: هر چه كه اين طور باشد، پس بايد انجام داد.

(65443- 65433) 2- امام (ع) آنان را در باره يتيمان از خداوند ترسانده و از گرسنه نگهداشتن آنان نهى كرده است. و اين مطلب را با تعبير: «اغباب افواههم»، يعنى به نوبت نگهدارى دهانهايشان، در كنايه بيان كرده است، زيرا در چنين حالتى احتمال گرسنه ماندن آنهاست. سپس ايشان را از تباه ساختن يتيمان بر حذر داشته است، چرا كه لازمه آن، امر به نيكى و احسان بديشان است، و آن خود فضيلتى است از فضايل عفّت و پاكى.

(65459- 65444) 3- سفارش در باره همسايگان و ترس از خدا در باره آنها كرده و در خصوص به دست آوردن دل آنها و گرامى داشت ايشان به دليل سفارش پيامبر خدا (ص) در باره آنان، توجّه داده است، و به خاطر تأكيد نسبت به حفظ حقوق همسايگان مانند حفظ وصيّت پيامبر (ص) در باره ايشان، آنان را عين وصيّت تعبير فرموده است. اين نوع مجاز از باب تسميه شي‌ء به نام متعلّق است.

سخن امام (ع): ما زال ... سيورثّهم، تفسيرى براى وصيّت مورد ذكر است، و آن عبارت نيز به منزله صغراى قياس مضمرى است كه كبراى آن در حقيقت چنين است: و هر چه پيامبر (ص) در باره آن اين چنين سفارش كرده باشد به طور