[لغات‌]

(بغيت كذا): چنين خواستم، اغباب أفواههم:

روزى به آنان غذا دهند و روزى ندهند.

(مناظره): نگهدارى و مراقبت (تدابر): از يكديگر بريدن و دورى كردن.

(مثله): اعضاى بدن كسى را بريدن، مورد عبرت قرار دادن.

[ترجمه‌]

«شما را به ترس از خدا سفارش مى‌كنم. و اين كه مبادا شما به دنبال دنيا برويد، هر چند كه دنيا در پى شما بيايد و مبادا به چيزى از دنيا كه از دست داده‌ايد اندوهگين شويد، و سخن راست و درست بگوييد و براى پاداش اخروى كار كنيد، دشمن ستمكار و يار ستمديده باشيد.

شما و تمام فرزندان و خاندانم و هر كه را كه نامه‌ام به او برسد، به تقوى و ترس از خدا، و نظم و ترتيب كارتان و اصلاح و آشتى در اختلاف ميان خود، سفارش مى‌كنم، زيرا من از جد شما شنيدم كه مى‌فرمود: «اصلاح ذات البين از نماز و روزه بالاتر است» [1] خدا را خدا را در حق يتيمان، آنها را يك دهان سير و يك دهان گرسنه به صورت نوبتى نگاه نداريد، و مبادا در نزد شما ضايع و تباه شوند.

خدا را در باره همسايگانتان، زيرا آنان مورد وصيت و سفارش پيامبرتان هستند، پيامبر (ص) همواره در باره آنان سفارش مى‌كرد تا آنجا كه ما گمان برديم براى آنان مى‌خواهد ميراث قائل شود. خدا را خدا را در باره قرآن، مبادا ديگران در عمل بدان بر شما پيشى گيرند. خدا را خدا را در باره نماز كه ستون دين شماست. خدا را خدا را در باره خانه خدا [مكه‌] مبادا تا زنده‌ايد آنجا را خالى گذاريد، زيرا اگر آن به حال خود رها شود بى‌درنگ عذاب خواهيد ديد. خدا را خدا را در مورد جهاد با ثروتها و جانها و زبان و بيانتان در راه خدا. به شما دوستى با هم و بخشش به يكديگر را توصيه مى‌كنم و از دورى و جدايى از هم، شما را برحذر مى‌دارم، مبادا امر به معروف و نهى از منكر را ترك كنيد كه بدكرداران بر شما مسلّط خواهند شد، آن گاه هر چه دعا كنيد به اجابت نخواهد رسيد.