همه كارهاى او را مى‌ستاييم و براى اداى حقوق او از وى يارى مى‌جوييم، گواهى مى‌دهيم كه جز او خدايى نيست، و محمّد (ص) بنده و فرستاده اوست، وى را فرستاد تا فرمانش را آشكار و ابلاغ كند، و به ياد او گويا باشد، وى رسالت خويش را به درستى و امانت انجام داد، و پس از آن كه هدايت را به كمال رسانيد از جهان برفت، و در ميان ما رايت حقّ را به جاى گذاشت، رايتى (نشانه‌اى) كه هر كس بر آن پيشى گرفت، از دين بيرون رفت، و هر كس از آن تخلّف ورزيد نابود شد، و هر كه همراه آن شد به حقّ پيوست، راهنماى اين رايت با تأمّل و درنگ سخن مى‌گويد، و دير به پا مى‌خيزد، و چون به پا خاست با شتاب آن را به پايان مى‌برد، هنگامى كه شما به فرمان او گردن نهيد و با انگشتان خود بدو اشاره كنيد «او را به بزرگى و رهبرى شناختيد» مرگ او فرا مى‌رسد و از دنيا مى‌رود، پس از او تا زمانى كه خدا بخواهد روزگار را مى‌گذرانيد تا اين كه خداوند كسى را ظاهر گرداند كه شما را از پراكندگى برهاند، و به دورهم گرد آورد، بنا بر اين به آنچه آمدنى نيست دل مبنديد و از آن كه پشت كرده نوميد نشويد، زيرا آن كه پشت كرده شايد يك پايش بلغزد و پاى ديگرش بر جاى ماند و ديگر بار با هر دو پاى استوار باز گردد.

آگاه باشيد آل محمّد (ص) كه درود خدا بر او و خاندانش باد مانند ستارگان آسمانند كه اگر يكى ناپديد شود ديگرى پديدار گردد، من مى‌بينم كه در پرتو انوار آنها نعمتعاى خداوند در باره شما كامل گشته است، و شما به آنچه آرزو مى‌داريد رسيده‌ايد.»

[شرح‌]

(19358- 19348) امام (ع) در اين خطبه مردم را در باره امامان پس از خود آگاهى مى‌دهد و به آنها مى‌آموزد كه چگونه بايد با آنان رفتار كنند و نيز آنها را به ظهور امامى از پى امامى ديگر از اهل بيت (ع) اميدوار مى‌سازد، و به آنان وعده مى‌دهد كه با