همه كارهاى او را مىستاييم و براى اداى
حقوق او از وى يارى مىجوييم، گواهى مىدهيم كه جز او خدايى نيست، و محمّد (ص)
بنده و فرستاده اوست، وى را فرستاد تا فرمانش را آشكار و ابلاغ كند، و به ياد او
گويا باشد، وى رسالت خويش را به درستى و امانت انجام داد، و پس از آن كه هدايت را
به كمال رسانيد از جهان برفت، و در ميان ما رايت حقّ را به جاى گذاشت، رايتى
(نشانهاى) كه هر كس بر آن پيشى گرفت، از دين بيرون رفت، و هر كس از آن تخلّف
ورزيد نابود شد، و هر كه همراه آن شد به حقّ پيوست، راهنماى اين رايت با تأمّل و درنگ
سخن مىگويد، و دير به پا مىخيزد، و چون به پا خاست با شتاب آن را به پايان
مىبرد، هنگامى كه شما به فرمان او گردن نهيد و با انگشتان خود بدو اشاره كنيد «او
را به بزرگى و رهبرى شناختيد» مرگ او فرا مىرسد و از دنيا مىرود، پس از او تا
زمانى كه خدا بخواهد روزگار را مىگذرانيد تا اين كه خداوند كسى را ظاهر گرداند كه
شما را از پراكندگى برهاند، و به دورهم گرد آورد، بنا بر اين به آنچه آمدنى نيست
دل مبنديد و از آن كه پشت كرده نوميد نشويد، زيرا آن كه پشت كرده شايد يك پايش
بلغزد و پاى ديگرش بر جاى ماند و ديگر بار با هر دو پاى استوار باز گردد.
آگاه باشيد آل محمّد (ص) كه درود خدا بر او و خاندانش باد مانند
ستارگان آسمانند كه اگر يكى ناپديد شود ديگرى پديدار گردد، من مىبينم كه در پرتو
انوار آنها نعمتعاى خداوند در باره شما كامل گشته است، و شما به آنچه آرزو
مىداريد رسيدهايد.»
[شرح]
(19358- 19348) امام (ع) در اين خطبه مردم را در باره امامان پس از
خود آگاهى مىدهد و به آنها مىآموزد كه چگونه بايد با آنان رفتار كنند و نيز آنها
را به ظهور امامى از پى امامى ديگر از اهل بيت (ع) اميدوار مىسازد، و به آنان
وعده مىدهد كه با