(مغيضا للّيل و النّهار): جاى نهان شدن شب و روز (سبط): قبيله
[ترجمه]
«بار خدايا! اى پروردگار اين آسمان بر افراشته، و هواى نگاه داشته
شده، كه آن را جاى پيدا و پنهان شدن شب و روز و محلّ گردش خورشيد و ماه، و رفت و آمد
ستارگان گردان ساختهاى، و ساكنان آن را گروهى از فرشتگانت قرار دادهاى كه از
پرستش و اداى وظيفه بندگى تو خسته و درمانده نمىشوند.