(1165) 165- از سخنان آن حضرت عليه السّلام است:

[بخش اول‌]

لِيَتَأَسَّ صَغِيرُكُمْ بِكَبِيرِكُمْ- وَ لْيَرْأَفْ كَبِيرُكُمْ بِصَغِيرِكُمْ- وَ لَا تَكُونُوا كَجُفَاةِ الْجَاهِلِيَّةِ- لَا فِي الدِّينِ يَتَفَقَّهُونَ وَ لَا عَنِ اللَّهِ يَعْقِلُونَ- كَقَيْضِ بَيْضٍ فِي أَدَاحٍ- يَكُونُ كَسْرُهَا وِزْراً وَ يُخْرِجُ حِضَانُهَا شَرّاً (35349- 35318)

[لغات‌]

(قيض البيض): شكستن تخم است، قضت البيضة يعنى تخم را شكستم (أداح): جمع أدحىّ بر وزن افعول و مصدر آن دحو است و آن جايى است كه شتر مرغ در آن جوجه مى‌گذارد.

(انقاضت): بى‌آن كه آن را بشكنند شكافته شد.

(تقيّضت): بر اثر شكافتگى شكسته شد

[ترجمه‌]

«بايد كوچك شما به بزرگ شما اقتدا كند، و بزرگ شما به كوچك شما مهربان باشد، شما مانند ستم پيشگان جاهليّت نباشيد كه نه در دين آگاهى به دست مى‌آوردند، و نه در شناختن خداوند مى‌انديشيدند، همچون تخم پرندگان در آشيانه شتر مرغ بودند كه شكستن آن گناه است، و (چون ممكن است تخم مار باشد) جوجه آن مايه شرّ و فساد.»

[شرح‌]

(35349- 35318) امير مؤمنان (ع) در اين سخنان دستور مى‌دهد كه كوچك آنان به بزرگشان‌