بىگمان پس از من روزگارى براى شما فرا
خواهد رسيد كه چيزى از حقّ پنهانتر و از باطل آشكارتر و از دروغ بستن بر خدا و
پيامبرش بيشتر نخواهد بود، در نزد مردم آن زمان كالايى كسادتر از اين نيست كه قرآن
چنان كه شايسته آن است خوانده شود، و رايجتر از اين نيست كه به دلخواه، تفسير و در
معانى آن تغيير داده شود، در شهرها چيزى زشتتر از كار خوب، و خوبتر از كار بد
نباشد، حاملان قرآن آن را كنارى گذارند، و حافظانش آن را فراموش كنند، در آن
روزگار كتاب خدا و پيروان راستين آن رانده و به دور افتادهاند، آنها دو يار همراه
و همگامند كه هيچ كس به آنها پناه نمىدهد، از اين رو اگر چه در آن زمان قرآن و
اهل آن در ميان مردمند امّا در ميان آنان و همراه آنها نيستند، زيرا گمراهى و
هدايت اگر هم در يك جا جمع شوند با يكديگر توافق و سازگارى ندارند، مردم آن روزگار
بر تفرقه و پراكندگى از دين اتّفاق كرده، و در اتّحاد و يگانگى اختلاف دارند، چنين
مىنمايد كه آنان كتاب خدا را امام و پيشوايند و كتاب خدا امام و پيشواى آنها
نيست، لذا در نزد اين مردم از قرآن جز نامى باقى نمىماند و از آن جز خطّ و
نوشتهاش چيزى نمىشناسند!! آنها از دير زمان نيكوكاران را به انواع شكنجهها دچار
ساختند، و گفتار راست آنها را دروغ بر خدا ناميدند، و بدى را كيفر نيكى قرار
دادند.
بىشكّ آنانى كه پيش از شما بودند به سبب آرزوهاى دراز، و دور
پنداشتن مرگ هلاك شدند، تا آن گاه كه مرگشان فرا رسيد، مرگى كه عذرها را ردّ
مىكند و با آن درهاى توبه بسته مىشود و عذابهاى كوبنده و كيفرها به همراه آن فرا
مىرسد.
اى مردم! هر كس از خداوند نصيحت بخواهد، خداوند او را موفّق مىدارد،
و هر كس گفتار خدا را دليل خويش قرار دهد، به راستترين و استوارترين راهها هدايت
مىشود، زيرا كسى كه در پناه خدا جاى گيرد ايمن، و آن كه با خدا دشمنى ورزد ترسان
و هراسان است، به راستى كسى كه خداوند را به بزرگى شناخت سزاوار نيست خود را بزرگ
بشمارد، زيرا سرافرازى و برترى آنانى كه به مرتبه عظمت خداوند آگاه شدهاند به اين
است