[ترجمه‌]

«برترين وسيله‌اى كه متوسلان مى‌توانند با چنگ زدن به آن به خداوند سبحان تقرّب جويند، ايمان به او و پيامبرش و جهاد در راه اوست، زيرا جهاد قلّه بلند اسلام است، همچنين كلمه اخلاص (گفتن لا اله الّا اللّه) مى‌باشد، كه نداى فطرت است، ديگر به پاداشتن نماز است كه آيين دين است، و نيز دادن زكات كه تكليفى واجب است، همچنين روزه ماه رمضان است كه سپرى در برابر عذاب خداوند مى‌باشد، ديگر حجّ و عمره خانه خداست كه اين دو فقر و نادارى را از ميان مى‌برند و گناهان را مى‌شويند، نيز صله رحم است كه سبب افزايش مال و درازى عمر است، و هم صدقه دادن به بينوايان در پنهانى است كه كفّاره گناهان است، ديگر صدقه دادن آشكار است كه از مرگ‌هاى ناگهانى و بد، پيشگيرى مى‌كند، همچنين به جا آوردن اعمال نيك است كه انسان را از افتادن در ورطه خوارى نگه مى‌دارد.

خداوند را زياد ياد كنيد كه آن نيكوترين ذكر است، و به آنچه خداوند پرهيزكاران را وعده داده است دل بنديد كه وعده او راست‌ترين وعده‌هاست، و روش پيامبرتان را پيروى كنيد كه بهترين روشهاست، و به سنّت او رفتار كنيد كه هدايت كننده‌ترين سنّتهاست، و قرآن را بياموزيد كه بهترين گفته‌هاست، و در آن بينديشيد كه قرآن بهار دلهاست، و از نور آن شفا بجوييد كه قرآن شفابخش سينه‌هاست، و آن را نيكو تلاوت كنيد كه آن سودمندترين سرگذشتهاست، به راستى عالمى كه به علم خود عمل نكند مانند جاهل سرگردانى است كه هرگز از جهل خود به هوش نمى‌آيد، بلكه برهان حقّ عليه او كاملتر، و افسوس و حسرت براى او لازمتر، و نزد خداوند از هر كس نكوهيده‌تر است.»

[شرح‌]

(22325- 22302)

امام (ع) در اين خطبه به برترين وسايلى كه انسان را به خداوند سبحان نزديك مى‌گرداند

و آن ايمان كامل است اشاره فرموده و ايمان به خدا همان گواهى بر هستى اوست، و اين اصل، و پايه ايمان است و پس از آن به ذكر لوازم و مراتب كمال آن مى‌پردازد و مى‌فرمايد: