است قول خداوند متعال است كه فرموده است: «إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ [1]» و در اين آيه شريفه، خوف و خشيت از خداوند در علما و دانايان حصر شده است، و بر حسب تفاوتى كه در مراتب علم و معرفت وجود دارد ترس از خداوند نيز داراى شدّت و ضعف است.

3- اين كه فرشتگان به درگاه خداوند مقرّبترند: مراد از نزديك بودن، قرب مكانى نيست زيرا خداوند از قرار داشتن در، جا و مكان منزّه است، بلكه از نظر مقام و رتبه به خداوند نزديكند، و آشكار است كه هر كس به خدا داناتر و از او بيمناكتر است به او نزديكتر و مقامش نزد او والاتر است، چنان كه فرموده است:

«إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ». [2]

4- سلب نقصانهاى بشرى از فرشتگان به اين كه آنها در صلب پدران جا نگرفته و به رحم مادران در نيامده، و از آبى پست آفريده نشده، و دستخوش حوادث روزگار نگشته‌اند، آشكار است كه اين امور چهارگانه نقصانهايى است كه از لوازم بدن عنصرى مى‌باشد چون مستلزم تغيير و دگرگونى و آميختگى و آلودگى و تحمّل رنج درد و بيمارى و ديگر عوارض تعيّنات بدنى است، كه همه مانع توجّه انسان به سوى خداوند متعال است، و سلب اين امور از فرشتگان كه از اين نقايص به دورند از كمالات و امتيازات آنهاست.

(21657- 21610)

فرموده است: و إنّهم على مكانتهم منك ... تا آخر.

امام (ع) پس از آن كه مرتبه بلند فرشتگان را نسبت به ديگر آفريدگان بيان فرموده است، به شرح مقصود خود كه بيان عظمت خداوند متعال در برابر فرشتگان، و حقارت آنها با همه اهميّت و امتياز، در پيشگاه اوست مى‌پردازد، و مى‌گويد: پروردگارا اين فرشتگان با همه اين برتريها كه مايه شكوه و جلال آنهاست، و با اين كه در پيشگاه قرب تو جا دارند، و محبّت آنها به تو كامل است‌

[2] سورة حجرات (49) آيه (13) يعنى: گراميترين شما نزد خداوند پرهيزگارترين شماست.