مشابهت اين است كه قرآن و سنت، ما را به پيمودن راه حق هدايت مى‌كنند چنان كه بيرقها و علمها پيشاپيش راه پيمايان را به مقصد دلالت مى‌كنند.

كلمه «ركز» استعاره جمله را ترشيحيّه كرده، و كنايه از اين است كه امام (ع) حقايق را براى مردم توضيح داده و حدود حلال و حرام را براى آنها بيان كرده است.

مقصود امام (ع) از «عافيت» كه فرمود: «من از عدالت خود بر شما لباس عافيت پوشانيدم و از گفتار و كردار خود شما را راحت و آسايش بخشيدم» در امان ماندن از اذيّتى است كه از دست ستمگران بر پيروان آن حضرت وارد مى‌شده است. لفظ «لباس» را براى سلامتى، استعاره آورده‌اند بدين توضيح، چنان كه پيراهن بدن انسان را از گرما و سرما محفوظ نگاه مى‌دارد، عافيتى كه از طريق عدالت فراهم شود، انسان را از خطر ظلم نگهدارى مى‌كند. «فراش» مانند لفظ لباس براى كارهاى نيك استعاره آورده شده است، چنان كه انسان از گستردن فرش به استراحت و آسايش مى‌رسد، از توسعه يافتن نيكيها و رواج آنها جامعه به آرامش و آسايش دست مى‌يابد.

(14887- 14882)

قوله عليه السلام: و أريتكم كرايم الأخلاق من نفسى:

يعنى زيباييهاى اخلاق خود را به شما نشان دادم و شما آن اخلاق نيك را بارها و بارها در وجود من مشاهده كرديد. پس بايد نيكيها را از بديها تشخيص داده باشيد.

(14902- 14888)

قوله عليه السلام: فلا تستعملوا الرّأى الى آخره‌

پس از تذكّر و توجّه مردم به كارهاى نيك و برحذر داشتن آنها از معصيت و مخالفت آنها را نهى مى‌كند، تا از حقيقت صفات و ذات خدا، بدون داشتن مرشد و راهنما به اتّكاى رأى و نظر خود بحث نكنند، زيرا درك اين حقايق و دقايقى كه مانند درياى بدون ساحل است ممكن نيست و انديشه انسان از دريافت عمق اين حقايق باز مى‌ماند و به اضطراب و حيرت دچار مى‌شود. گام زدن در اين مسير در نهايت سختى و دقّت‌