انجام نداده. و در آخرت هم راهى براى جبران آنها وجود ندارد.

(13653- 13624)

10- «واو» در جمله: و المرء فى سكرة ملهية ... معنى حال را دارد،

و عمل كننده در حال كلمه «لادمة» مى‌باشد، و معنى جمله اين است: در حالى كه شخص بحالت بيهوشى و احتضار گرفتار شده باشد، ناراحتى سختى دل اطرافيان را فرا گرفته، و قادر به چاره انديشى نيستند، كشش دردآورى شخص محتضر را فرا مى‌گيرد. يعنى فرشتگان قابض ارواح، جان او را در حال گرفتن مى‌باشند. چنان كه خداوند متعال مى‌فرمايد: وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ قالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَ لَمْ‌ [1].

از رسول خدا (ص) روايت شده است كه هرگاه مرگ شخص مؤمن فرا رسد، فرشتگان با پارچه ابريشمى كه در آن مشك و بوى ريحان باشد به سوى او مى‌آيند به همان آسانى كه موى از خمير بيرون مى‌آورند، جانش را مى‌گيرند و در آن حال به وى گفته مى‌شود: اى نفس، با اطمينان كامل و با خشنودى تمام به سوى پروردگار كه داراى روح و بشارت و كرامت است باز گرد.

پس از آنكه روح مؤمن از بدن جدا شود در داخل مشك و ريحان قرار داده و در پارچه‌اى از حرير پيچيده و او را به اعلى علّينى مى‌برند. ولى هنگامى كه مرگ كافر فرا رسد، خداوند به فرشتگان امر مى‌كند لباسى كه آميخته به آتش است براى قبض روحش مى‌برند و با شدت و سختى جانش را مى‌گيرند. در آن حال به او گفته مى‌شود: اى نفس ناپاك، به سوى پروردگار و عذاب او در حالى كه بر تو خشمناك است باز گرد.

وقتى كه جان كافر را بگيرند، در داخل همان ظرف آتش قرار مى‌دهند و