ارتكاب جرائمى كه گذشتگان داشتهاند باز
مىگردند و نه از غفلت پيشينيان عبرت مىگيرند، بلكه رفتار گذشتگان را ملاك عمل
خود قرار داده، همچنان مسير حركت آنها را تا پايان راه و لحظهاى كه مركب
جسمانيشان از راه باز ماند و نهايت كارشان بفنا و نيستى منجر گردد و به محضر
خداوند وارد شوند، ادامه مىدهند.
امام (ع) در عبارت «يوبق و يونق» نافر و ناكر- قمصت و قنصت رعايت سجع
و تجنيس را كرده است. كلمات فوق، تنها در حرف وسط با هم اختلاف دارند.