قرار گرفتن در آتش سوزان روز حساب مى‌شود.

در معركه كارزار از روى خوشحالى و رضايت خاطر، جان سپاريد، و مرگ «در راه خدا را» با آغوش باز پذيرا گرديد (كه مردن در راه خدا زندگى جاويد است.)

«اى ياران من» با يك يورش برق‌آسا، اين جمعيّت انبوه را مورد حمله قرار دهيد و سراپرده با شكوه و عظمت وى را از ميان برداريد، و تار و پودش را از هم بگسلانيد. زيرا شيطان در زواياى آن خيمه لانه گرفته و كمين كرده است، و براى حمله و خيز برداشتن به سوى خصم در فرصتى مناسب، دستى پيش و عقب‌نشينى به موقع پايى فرا پس نهاده است. پس لازم است كه براى ستيز با وى و حاميانش تصميمى جدّى بگيريد، تا جلوه نورانى حق بر شما آشكار شود، شما برتريد زيرا، خدا با شماست و يقينا أجر كارهاى شما را ضايع نمى‌كند.»

[شرح‌]

(11033- 11023) مشهور اين است كه امام (ع) اين سخنان را خطاب به ياران خود در صفين، روزى كه شب آن روز معروف به «ليلة الهرير» مى‌باشد، ايراد كرده است.

به روايت ديگر، در اوّلين ملاقاتى كه روز صفّين، ماه صفر سال سى و هفت با دشمن حاصل شد اين بيانات را، ايراد فرموده است.

فرامين مؤكّد امام (ع) در اين گفتار، در بر دارنده آموزش نظامى، جنگ و ستيز و چگونگى آماده شدن براى پيروزى است، كه طىّ چند دستور و به ترتيب زير بيان شده است.

(11037- 11034) 1- «اى ياران من، چنان كه لباس زيرين بدن را در بر مى‌گيرد، شما ترس از خدا را با جان بياميزيد و آن را شعار خود قرار دهيد.»

اين سخن امام (ع) چنان كه گذشت استعاره است، و فايده آن شكيبايى در امر جنگ و امتثال امر و كسب مقام اخروى است. چه لازمه ترس از خدا فرمانبردارى است و به همين دليل در كلام حضرت به عنوان اولين دستور ذكر شده است.