و محاسن الأفعال من البذل و الانفاق و
نحوهما مما يوجب الثناء الجميل في الدّنيا و الثواب الجزيل في العقبا خير من تحصيل
المال و جمعه و توريثه من لا يشكره عليه أى وارثه الذي لا يعد ذلك الايراث فضلا و
نعمة لايجابه العذاب الأليم و الندم الطويل و هو شاهد بالعيان معلوم بالوجدان
الترجمة
از جمله كلام
بلاغت فرجام آن امام أنام است كه فرموده:
قسم بخداوند
بتحقيق كه تعليم كرده شدهام من برسانيدن رسالتها را، و تمام كردن وعدها را، و
تمامى كلمهها را، و نزد ما أهل بيت است بابهاى أحكام، و روشنى امورات، آگاه باشيد
و بدانيد كه طرق دين يكى است، و راههاى آن معتدل و مستقيم است، هر كه فرا گرفت
آنرا رسيد بمقصد و غنيمت يافت، و هر كه وا ايستاد از آن گمراه شد و بضلالت و ندامت
شتافت، عمل نمائيد از براى روزى كه ذخيره كرده مىشود از براى آن روز ذخيرها، و
امتحان كرده مىشود در آن روز عقايد صحيحه و فاسده و نيات حقّه و باطله، و كسى كه
فائده نبخشد او را عقل او كه حاضر است پس عقلى كه بعيد است از او عاجزتر است از
نفع بخشيدن، و عقلى كه غائب است از آن عادمتر است منفعت را، و بترسيد از آتشى كه
گرمى آن سخت است، و ته آن دور است، و زينت آن آهن است، و شراب آن زردابست، بدانيد
كه بدرستى كه زبان خوشى كه بگرداند او را خداوند تعالى از براى مرد در ميان خلق
بهتر است مر او را از مالى كه ارث بگذارد آنرا بكسى كه ستايش نكند او را بكثير و
قليل آن و لنعم ما قيل: