الترجمة

از جمله خطب شريفه آن بزرگوار و سيد أبرار است در بعض أيام صفين كه خطاب نموده بأصحاب خود در وقتى كه شكست خوردند و در مقابل أهل شام فرار را برقرار اختيار كردند، پس در مقام تعرض ملامت ايشان فرمود كه:

بتحقيق ديدم جولان كردن و هزيمت نمودن و شكست خوردن شما را در صفهاى خودتان كه جمع مى‌كردند و بهم مى‌چسباندند شما را مردمان زبر و خشن و رذل و عربهاى باديه نشين أهل شام، و حال آنكه شما جوانمردان عربيد و سرهاى شرف و أدب و بيني و پيشى گرفته بر ديگران و كوهان بزرگتر از همه.

و بتحقيق شفا داد آوازهاى سينه مرا آنكه ديدم شما را در آخر كار جمع مى‌كرديد و بهم مى‌چسبانيد ايشان را چنانچه آنها جمع و حيازت مى‌كردند شما را، و زايل مى‌كرديد ايشان را از محلها و مقامهاى خودشان چنانچه ايشان شما را زايل مى‌كردند مى‌كشتيد و مستأصل مى‌نموديد ايشان را كشتنى با تير اندازى، و طعن مى‌كرديد بايشان طعنه با نيزه‌ها در حالتى كه برهم مى‌نشستند أوّل ايشان بآخر ايشان مثل شتران تشنه رانده شده كه انداخته شده باشند از حوض‌هاى خود، و دفع كرده شده باشند از مواضع ورود بر آب.

و من خطبة له 7 و هى من خطب الملاحم و المأة و السابعة من المختار فى باب الخطب‌

و شرحها فى فصلين:

الفصل الاول‌

الحمد للّه المتجلّى لخلقه بخلقه، و الظّاهر لقلوبهم بحجّته، خلق‌