از جمله خطب
شريفه آن امام أنام است عليه الصّلاة و السّلام كه فاتحهاش متضمّن است بعض صفات
كماليه الهيّه را و خاتمهاش مشتمل است بر موعظه و نصيحت مىفرمايد:
حمد و ثنا
خداوند معبود بحقى را سزاست كه شناخته شده است بى حسّ و بصر، و خلق نموده بىفكر و
نظر، آن چنان پروردگارى كه دايم است با لذات و متصف است ببقا و ثبات در وقتى كه
نبود هيچ آسمان صاحب برجها، و نه حجابهاى صاحب درها، و نه شب تاريك، و نه بحر ساكن
غير متحرك، و نه كوهى كه صاحب راههاى فراخ است، و نه راههاى فراخ كه متصف است
باعوجاج و كجى، و نه زمينى كه صاحب فرش است و قرار، و نه خلقى كه صاحب قوّتست و
اقتدار.
اين ذات
موصوف بصفات كمالات آفريننده خلايق است و وارث ايشان، و معبود مخلوقاتست و رزق
دهنده ايشان، و آفتاب تابنده و ماه درخشنده حركت كنندهاند بعادت مستمره بر طبق
رضاى او در حالتى كه فانى ميكنند هر جديد را، و نزديك مىنمايند هر بعيد را، قسمت
فرموده است روزىهاى خلق را، و شمرده است اثرها و عملهاى ايشان را، و تعداد نموده
نفسهاى ايشان را، و عالم است بخيانت چشمهاى ايشان و به آن چه پنهان ميكند سينههاى
ايشان از آنچه كه در دل مىگيرند از قصد عصيان و غير آن، و دانا است بقرارگاه و
محلّ وديعه ايشان از ارحام ما دران و أصلاب پدران تا آنكه بنهايت مىرسد ايشان را
غايتها، يعنى خبير است بجميع احوال و اعمال ايشان از ابتداء تا انتهاء.
آن خداوندى
كه شديد است عقوبت او بر اعداء خود در وسعت رحمت او، و وسعت دارد رحمت او بر
اولياء خود در شدّت عقوبت او، قهر كننده كسيست كه غلبگى جويد بر او، و هلاك كننده
كسيست كه نزاع كند با او، و ذليل كننده كسى است كه عناد ورزد با او، و غلبه كننده
كسيست كه عداوت نمايد او را، هر كه توكل